کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۱۶ (۷ شب)

شاعر : محجوب، فرخ، مسکین، رنگچیان، زارعی     نوع شعر : مدح و مرثیه     وزن شعر : متفاعلن متفاعلن     قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)    

پخش سبک                               ورود اهل بیت به کربلا                       

شـهِ دیـن بـه هـمرهِ یاوران(۲)            چو رسد به کرب و بلا، فغـان

ز تـمــام جــن و فـرشـتــگــان            به فَـرازِ عرشِ عـلا رسید (۲)


********** بند دوّم *********

شده مِهر و ماه، ستاره ریز(۲)            زِ جـفایِ آن صـفِ فـتـنه خـیز

که چه میهـِمان و بسـی عـزیز            چو حسین به کرب و بلا رسید

**شعر از: محمد رنگچیان**

**************** حضرت علی اکبر ***************

شــده‌ام بـه داغ تـو مـبـتـلا (۲)            غــم تــو فــکــنـده زِ پــا مــرا

بـکــشــد عــدوی تــو را خــدا            که چسان به خیمه تو را برم(۲)

********** بند دوّم *********

رخ مـاه تو شده لالـه‌گـون (۲)            بــگــشـای دیــدۀ پــر زِ خــون

زِ دلــم نــمــا غــم دل بـــرون            عـلـی اکـبـرم علی اکـبـرم (۲)

**شعر از: مرحوم فرخ**

**************** حضرت علی اصغر ***************

گـل پرپرم، عـلی اصغـرم (۲)            تـو گـشـا دو دیــده و بـنـگــرم

بــنـــمــا تــرحّــمــی، مـــادرم            که تـلـظـی‌ات کُـشد آخـرم (۲)

********** بند دوّم *********

مـرو از بـرم، مـه انــورم (۲)            کــه ز داغ تــو، گـل پــرپــرم

بـنـگــر چـســان؛ کـه در آذرم            نــشــود فـــراق تـــو بــــاورم

**شعر از: ناصر زارعی**

***************** شب عاشورا ******************

شهِ دین به خواهرِ دل غمین (۲)            بـسـروده نـکـتـه‌ای ایـنـچـنـیـن

بـه کـنـارِ مـن، زِ وفــا نـشـیـن            که شبِ فراقِ من امشب است (۲)

********** بند دوّم *********

شده آخرِ عـمرِ منِ غریب (۲)            زِ وِصالِ من بـبـری نـصـیـب

که به شوقِ وصالِ رُخ حـبیب            همه اشتیاقِ من امشب است (۲)

**شعر از: محمد مسکین**

***************** روز عاشورا ******************

به کجا روی، ز برم به کجا (۲)            مـن و عـتـرت تـو بـه کــربـلا

بـه فــراق رویِ تــو مــبــتــلا            شـوم از جـفـای عـدوی تو(۲)

********** بند دوّم *********

بـده مـهـلـتم، رسم از قـفـا (۲)            بـــرســـانــم آب روان تـــو را

ز گــلاب دیـــدۀ پــــر بُـــکـــا            نگـرم دوباره چو روی تو (۲)

**شعر از: مرحوم فرخ**

************** خروج از کربلا ***************

تنِ پـاره پـارۀ چـون گـلــم (۲)            بـه زمـیــن گــذارم و مــی‌روم

چـه کـنـم چـه چـاره بــرادرم؟            به خـدا سـپـارم و می‌روم (۲)

********** بند دوّم *********

تـو و این دیـارِ پـر از الـم (۲)            مـن و راه کــوفـه و شـامِ غــم

شب و روز هجـر تـو دم به دم            هـمه می‌شـمارم و می‌روم (۲)

**شعر از: مرحوم محجوب**

************** فرزندان مسلم بن عقیل***************

دو عـزیـزِ مـسـلـمِ مـه لـقـا (۲)            دو غــــریـب وادیِ نــیـــنــــوا

دو نــهــال گــلــشــن کــربــلا            شـده پــرپـر از سـتـم ای خــدا

********** بند دوّم *********

دو اسیر دست جـفا و کین (۲)            دو صغـیر و کودکِ دل غـمین

دو یـتـیـم و بی‌کس و بی‌معـین            دو حـزیـن مـضـطـر و مـبـتلا

**شعر از: محمد رنگچیان**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۱۳ ( ۷ شب)

شاعر : مجرد همدانی، رنگچان، زارعی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                 حضرت علی اصغر

« ای غـنـچــۀ احـــمـــر، آخـــر            گـشتی چـنان اکـبـر، پـرپـر (۲)

در خیمه گه منـتظر مادر، می‌زنـد بر سـر


گـوید به چـشم تر، لالای عـلی اصغـر(۲)

*********** بند دوّم ***********

« با تـیـر چون خـنجـر، اصغـر            گـوئی شدی بی‌سـر، بی‌سـر (۲)

یا رب مبادا که آن مـادر، بیـند این حـنجر

پنهان کـنـید اصغـر، از مـادرش دیگر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

***************** قاسم بن الحسن*****************

« زد قــاســـمـم فـریـاد، ای داد            در خاک و خون غلطان، ای جان» (۲)

ای نــوگـلِ بــاغ مـجـتـبـی، یــاس کــربـلا

در یاری از قرآن، جان کرده‌ای قربان (۲)

*********** بند دوّم ***********

«این قــامـتِ شــمــشـاد، افــتـاد            در عـرصۀ میدان، اینسان» (۲)

گـشـتـم بـه داغِ تـو مـبـتـلا، بـا غــم و نــوا

از مـاتـم هـجـران، شـد مـادرت نـالان (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

*************** حضرت علی اکـبر***************

« ای شـبـه پــیــغــمـبـر، اکــبــر            هستی چنان حـیدر، محـشر» (۲)

آهـسـته تـر تا که این پـدر، یـک بـار دگـر

بـیـنـد تـو را اکــبـر، در ایـن دم آخــر (۲)

*********** بند دوّم ***********

« یک دم بـیـا خـواهـر، بـنـگـر            بـر هـسـتی ام آذر، یـکـسر»(۲)

اینسان که صد پاره‌ای پسر، چون کشم به بر

جــسـم تـو را اکــبـر، ای زادۀ کــوثـر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

**************** حضرت عباس ***************

« سـقــای عــطــشــانـم، جــانــم            بنگـر هـمـه طـفـلان، نـالان (۲)

در خـیمه گه با دل حـزین، مانـده بی­ معـین

بین عـترت قـرآن، لب تشنه و گـریان (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

*********** بند دوّم ***********

« مــیــر و عــلــمــدارم، یــارم            بر کودکان اینسان، ای جان (۲)

در علقمه شد ز صدر زین، بر روی زمین

تا جـان کـند قـربـان، او در ره جـانان (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

**************** شب عاشورا ***************

«ای خـواهــرم زیـنـب، امـشـب            کمـتر نـما افـغان، اینسان» (۲)

فردا شوم من زِ زین نگون، در میانِ خون

« تنها در آن میدان، جانِ تو و طفلان» (۲)

*********** بند دوّم ***********

ای مــعــنــی مـــذهـب، در تـب            می‌سـوزم از هـجـران، بـی‌جـان

زینب چه سازد زِ جورِ دون؟ با غمِ افزون

«خواهر تو را قربان، با دیدۀ گریان» (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

***************** شب عاشورا ******************

«ای هــســتـیِ زیـنـب، امــشـب            اهـلِ حـرم گـریـان، نـالان»(۲)

شـد خـواهـرِ غـمـگـسـارِ تو، بـی‌قـرارِ تـو

«دارم دلِ سـوزان، از ماتـمِ هجـران»(۲)

*********** بند دوّم ***********

« جــانـم رسـد بـر لـب، امـشب            زاری مکن اینسان، ای جان»(۲)

تــرویـجِ قــرآن شـعــارِ تــو، افــتـخـارِ تـو

فـردا روم مـیـدان، جانِ تو و طـفـلان (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

***************** شام غریبان ******************

« در کـــاروان امـشـب، زیـنـب            بـا دیــدۀ گـریــان، نــالان» (۲)

هـمراه طـفـلان بی‌معـین، جمله دل غـمـین

گوید بـرادر جـان، داد از غـم هجـران (۲)

*********** بند دوّم ***********

« گـویـد از این مطلـب، یا رب            سـوزم من از هجـران؛ ای جان

شد این اسارت نصیبِ من، با دو صد محن

با جـمـلـه یـتـیـمـان، در شام غـریـبـان (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۱۲ ( ۶ شب)

شاعر : مجرد ، رنگچان، زارعی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                         حضرت ابوالفضل العباس                  

یـا ابـوفـاضـل، سـاقـیِ طـفـلان (۲)            شـده قـحــطِ آب، بِـنـِـگــر ای جـان

کـه بُـوَد کــامِ هــمـگـی عــطـشــان            چه کند از سوزِ عطش اصغر؟ (۲)


*********** بند دوّم ***********

تو که سـردارِ لـشـکـرم هـستی (۲)            تــو عـلـمــدارِ ایـن حـــرم هـسـتـی

یـار و غـمـخـوارِ خـواهـرم هـستی            شده پـژمـرده، گـلـشـنِ حـیــدر (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

******************* حضرت علی اکبر *******************

ای عــلـی اکـبـر، ای گــل لـیـلا(۲)            چـون روی مـیدان زین غم عـظمی

شـده از افـغــان خـیــمـه‌هـا غـوغـا            بــا فــراق تــو چـه کــنــد بــابـا(۲)

*********** بند دوّم ***********

چـون عــلـی فــرق تـو شـده دو تــا            در تـمـام دشت مـانـده است بـر جـا

آیــــه‌ای از ســـــورۀ تـــو جـــانـــا            چـه کــنم اکـبر، شـد اربـاً اربـا (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

******************** عصر عاشورا ********************

خیمه‌ها سوزد، کربلا غوغاست (۲)            خون جگر زینب، زین غمِ عُظماست

محـشـر کـبـری، از سـتـم بر پاست            آه و واولیلا، عصر عاشوراست(۲)

*********** بند دوّم ***********

سرها بر نیزه، چون ماهِ انـور (۲)            افـتاده بـر خـاک ، تـن‌هایِ بـی‌سـر

زیـنـب کــبـری، شـده خـون جـگـر            نغـمـۀ طفلان، آه و واویلاست (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

******************** شام غـریبان ********************

به شبِ هـجـران، نـبُـوَد یـاری (۲)            بــه بــرِ طــفــلان، نـه مــددکــاری

شد ز حـد بیرون، چون ستـمکاری            چه کند امشب، بی‌معـین زینب (۲)

*********** بند دوّم ***********

هـمـه در مــاتــم، هـمـه آزرده (۲)            گــلِ بــاغِ دیـن، هـــمــه پــژمــرده

تـازیـانـه بـر، جـمــلـگـی خـــورده            که بُوَد یا رب، دل غمین زینب (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

******************** خروج از کربلا *******************

یـا اخـا بـنگـر، روم از کـویـت (۲)            نـگـرم بــر نـی، روی نـیــکــویـت

هــر کـجـا بــاشـم، قــبـلـه­ ام رویـت            الــــوداع ای جـســم پـاره پـاره (۲)

*********** بند دوّم ***********

از غـمـت هـر دم ریـزم سـتـاره (۲)            یــا اخـــا بـــنــگــر نـــدارم چـــاره

مــی­ بــــرنـــدم بــا جــگـــر پـــاره            یا حـسـیـن سـوی دارالـعــمـاره (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

********************* ورود به کوفه ********************

یک طرف دفـن شاه عطشان اسـت            یک طرف زینب کـوفه نالان است

ســوم قـتــل جــمـع خــوبــان اسـت            خون گرید بر نی، ساقی طـفلان (۲)

*********** بند دوّم ***********

سـر پُر خونت چون به سـنان است            تـنِ صـد چـاکـت بـه بـیـابـان اسـت

زینـبت دلـخـون، کـنج زنـدان است            ده تــسـلایـش بـا صـوت قـرآن (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۱۱ ( ۵ شب)

شاعر : مجرد همدانی، ناصر زارعی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                         حضرت علی اصغر   

ای ابالـفـضل، ای برادر(۲)            از وفــا در خـیــمـه بـنـگـر

مـنـقـلـب از سـوز عـطـش آل پـیـمـبـر            آب روان، می­ طلبد تشنه لب اصغر(۲)


*********** بند دوّم ***********

آل یـاســیـن، دیــدۀ تـر (۲)            مـرغ رضوان، می­ زنـد پـر

طفل حزین، زار و غمین، دامن مادر            آب روان، می­ طلبد تشنه لب اصغر(۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

************** حضرت قاسم بن الحسن*************

از غـم تو، گـشته مـاتم (۲)            خـیـمه‌گـاهـت، حـجـلـۀ غــم

تـازه جـوان، قـاسـم گـل پـیـرهـنـی تـو            روشنی چـشم حسین و حـسنی تو (۲)

*********** بند دوّم ***********

غرق در خون، کربلایی (۲)            نــور چــشــم مــجـتـبــایــی

خـفـته به خـون، تشنه لب بی‌کـفـنی تو            روشنی چـشم حسین و حـسنی تو (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

*************** حضرت عباس  ****************

ای بـرادر، میـر لـشکـر(۲)            داغ تــــو زد، بــــر دل آذر

خـم شـده از، بار غـمت، قـامـتم اکنون            گشته ز غم، اهل حرم، بی ­تو جگرخون (۲)

*********** بند دوّم ***********

چون جدا شد، ای دلاور(۲)            هـر دو دسـتِ، تو ز پـیـکـر

عترت دین، مانده دگر، بی­ کس و محزون            گشته زغم، اهل حرم، بی­ تو جگر خون (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

************** مصائب شب عاشورا*************

ای حسین جان ای برادر(۲)            یـک دمی در خـیـمه بنـگـر

دم به دم از، اهلِ حـرم با دلِ محـزون            شد زِ عطش، آه و افغان، جانبِ گردون (۲)

*********** بند دوّم ***********

خواهرِ من از دل و جان (۲)            کـن حـمــایـت از یـتـیــمـان

می‌شوم از جورِ عـدو کشته به هامون            جانِ تو و جانِ یتـیمانِ جگر خون (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

************** حضرت علی اکبر ***************

اکــبـر مـن، ای جـوانـم (۲)            از غــم تــو، قـــد کــمــانــم

از چه چنین غرق بخون در همه میدان            پیکـر تو گشته چو صد پاره علی جان

*********** بند دوّم ***********

ای تـوانـم، نـی تــوانـم (۲)            جــسـم تـو خـیــمـه رسـانـم

پس طلـبـم یاری عـلی جان ز جـوانان            تـا بـبـرم سـوی حـرم پـارۀ قـرآن (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۹ ( ۷ شب)

شاعر : مجرد همدانی، رنگچیان نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                            حضرت عباس

عـبّاسم ای تو آب آورِ من، ای یـاورِ من           سقّا و سردارِ لشکرِ من، بین اصغرِ من

در تب و تاب است، تشنۀ آب است، می‌گرید در برِ من


تو جان سپردی، از چه پژمردی؟ ای گل پرپرِ من (۲)

*************** بند دوّم ***************

ای عـلمدارم ای روحِ کرم، ساقیِ حـرم           من بعد از تو ای نورِ بصرم، خم شد کمرم

قحـطیِ آب است، دل‌ها بی‌تـاب است، ای ماه انـورِ من

تو جان سپـردی، از چه پژمردی؟ ای گل پرپرِ من (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

********************فرزندان عبدالله بن جعفر********************

یا اَخا بنگر این دو پسرم، نورِ بصرم (۲)           کن قبول از من دو نو ثمرم، قرصِ قمرم

غـربـتـت دیـگـر، مـی‌زنـد آذر، هـر زمـان بر جـگـرم

ای جانِ خواهر، با دو چشمِ تر، از غمت نوحه ‌گرم (۲)

*************** بند دوّم ***************

جان بر کف بهرِ فرمانِ توأند، قربانِ توأند (۲)           سربازِ عهد و پیمانِ توأند، چون جانِ توأند

دو گـلِ اَحـمـر، دو مَــهِ اَنــور، ایـن دو نـیـکــو سیـَـرم

ای جانِ خواهر، با دو چشمِ تر، از غمت نوحه‌گرم (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

**********************حضرت علی اکبر *********************

اکبرم ای شمعِ محفلِ من، نور دل من (۲)           زد غمت آتش بر حاصل من، ای نوگل من

لالــۀ پــرپـــر، مـی‌زنــد آذر، مــرگ تـو بــر جــگــرم

ای عـلی اکـبر، خـم گـشتـه دیگـر، از داغ تو کـمرم (۲)

*************** بند دوّم ***************

رفتی از دستم ای راحتِ جان، ای تازه جوان (۲)           بابا تنها ماند ای روح و روان، بی‌تاب و توان

مـی‌گـویـد خواهر، بـا دیـدۀ تـر، نــورِ چــشـمـم پــسـرم

ای عـلی اکـبر، خـم گـشتـه دیگـر، از داغ تو کـمرم (۲)

** شعر از: مجرد همدانی **

*********************حضرت علی اصغر**********************

رفتی ای طفل شیرین سخنم، بی‌تو چه کنم؟(۲)           از هجرانت در بیت الحزنم، دل خسته منم

بـا دیـدۀ تـر، چـون کـنـد مــادر، از غــمـت ای پــسـرم

ای گـلِ پرپر، نازنـین اصغـر، غـرقـۀ خون به برم (۲)

*************** بند دوّم ***************

بی‌تو غمخانه شد محفلِ من، نور دل من (۲)           افتاده از داغت آفتِ غـم، در حاصل من

می‌زنـد آذر، بر جـانم یـکـسر، بنگـر خـون شد جـگـرم

ای گـلِ پرپر، نازنـین اصغـر، غـرقۀ خـون به برم (۲)

** شعر از: مجرد همدانی **

****************زبانحال سیدالشهدا در شب عاشورا*****************

زینب ای یار و همسنگرِ من، ای خواهر من (۲)           امشب باشد شامِ آخـر من، ای یـاور من

چون تو غـمخـواری، هم وفـاداری، بر طفـلان و اُسَرا

کن پـرسـتـاری، عــتـرتـم یـاری، در راه شـامِ بـلا (۲)

*************** بند دوّم ***************

یا اخا نور چشم ترِ من، بنشین برِ من (۲)           کِی شود هجرانت باور من؟ ای دلبرِ من

بـا آه و زاری، بـا اشـکِ جــاری، مـی‌بـیـنـم داغِ تـو را

در انـتـظاری، تا جان سـپاری، فـردا ای خونِ خـدا (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

*******************وداع حضرت زینب با برادر*******************

رفتی از دستم ای همسفرم، بین چشم ترم (۲)           هجران تو زد بر دل شررم، خون شد جگرم

من جایِ مادر، ای جانِ خـواهر، گـشـتـم بـر اکـبـر تـو

هـمرهـم بنگـر، با حـال مضطر، می‌آیـد دخـترِ تو (۲)

*************** بند دوّم ***************

زینبِ من رو کن سویِ حرم، نیکو سیَرم (۲)           از داغِ اکـبر نور بصرم، خـم شد کـمرم

چـون گـل پـرپـر، افـتـاد از پـیـکــر، دستِ آب آور تـو

مـی‌زنـد آذر، بـر جــانـم یـکـسـر، آهِ آن یــاورِ تـو (۲)

** شعر از: مجرد همدانی **

********************** خروج از کربلا **********************

یا اَخا بسته شد محملِ من، بین مشکلِ من (۲)           گردد شام و کوفه منزلِ من، سوزد دلِ من

از کـویِ دلــبــر، مـی‌روم آخــر، هــمــراهِ اهـلِ حــرم

همسفر بنگر، غربتِ خواهر، خون شد از غم جگرم (۲)

*************** بند دوّم ***************

ای شمعِ خاموشِ محفلِ من، پرپر گلِ من (۲)           داغت زد آتش بر حاصلِ من، سوزد دلِ من

ماتـمت دیگر، می‌زنـد یکـسر، هـر دم بر جـان شـررم

همسفر بنگر، غربتِ خواهر، خون شد از غم جگرم (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

کن پـرسـتـاری، عــتـرت از یاری، در راه شـامِ بلا (۲)

من جایِ مادر، ای جانِ خـواهر، بـوسم این حـنجـرِ تو

در ذکر شهادت فرزندان عبدالله بن جعفر ذکر دو نکته واجب و رعایت آن ضروری است: اول اینکه در هیچ کتابی اذن گرفتن حضرت زینب برای فرزندانش و .... نیامده است لذا حتماً این موارد باید در قالب زبانحال گفته شود. دومین نکته اینکه در کتب مقتل مادر محمد خوصا، دختر حفصةبن ثقیف ذکر شده است و ایشان فرزند حضرت زینب نیست، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید

یا اَخا بنگر این دو پسرم، نورِ بصرم (۲)           کن قبول از من دو نو ثمرم، قرصِ قمرم

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۷ ( ۸ شب)

شاعر : صابر همدانی، مجرد، رنگچیان نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                     شهادت حضرت ابوالفضل

بـا وفـا عـلمـدار لـشـکرم (۲)            مــظـهــرِ شجـاعـت بــرادرم

دریغا، که رفتـی مـرا ز دست            فَلَک پـشتم از ماتمت شکست


************* بند دوّم *************

ای شهید واصل به قـرب حـق            پیکرت چو گل، شد ورق ورق

زبـیـدادِ این قـوم خـود پـرست            فلـک پشتم از ماتمت شکست

**شعر از: صابر همدانی**

*************** حضرت علی اصغر***************

اصـغــرم، تـوئـی بـلـبـل حـرم            هـمچو گـل، تو پـرپـر بـرابرم

تـو شـمـع شـبـسـتـانِ احـمـدی            گــلِ لالــه زارِ مـحــمـدی(۲)

************* بند دوّم *************

پاره شد، ز پـیکـان گـلـویِ تو            غرقه خون، چرا گشته روی تو

غــنـچـۀ گــلِ بــاغِ ســرمــدی            گـلِ  لالـه زارِ مـحــمـدی(۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

*************** مصائب شب تاسوعا ***************

نـیــنــوا بـود، شــورِ انــقـلاب            عتـرتِ عـلی، از عطش کباب

نـظـر کن به اطـفـال مرتـضی            عـلمـدارِ صحـرایِ کربلا (۲)

************* بند دوّم *************

در حـرم ، عـزیزانِ بی معـین            دل غـمیـن، ز بیـداد مشرکیـن

به سـوز عطش، گشتـه مبـتـلا            عـلمـدارِ صحـرایِ کربلا (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

*********** زبانحال طفلان با حضرت عباس***********

اصغر از عطش، در فغان عمو            شد ز تـشنـگی، نـاتـوان عـمـو

به خـیمه، بـبـین بانـگ الأمان            رسـان آبی از بـهـر تـشـنگـان

************* بند دوّم *************

چون عطش شرر، زد بجان عمو            رحتمی سویِ، تـشـنگان، عمو

عمو جان صوابی کن این زمان            رسان آبی از بهر تشنگان(۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

**************** حضرت علی اکبر ***************

اکبرِ من ای، شـبهِ مـصـطـفی            نـوگـلِ  گـلـسـتـانِ مــرتـضـی

تـو آیـا عــلـی اکــبـرِ مــنــی؟            که غلطان به خون در برِ منی

************* بند دوّم *************

شـد خـزان ، بـهـارِ جـوانـیـت            حیـف از این رخِ، ارغـوانیت

هــمــانـا گُــلِ احــمــر مــنــی            که غلطان به خون در برِ منی

**شعر از: صابرهمدانی**

***************** قاسم بن الحسن*****************

قـاســم ای گـل بـاغ مـجـتــبـی            نـو گـلی ز گـلـزار مـرتـضـی

دگر قـاسـمـم گـشته ام غـریب            که از دل مرا می رود شکـیب

************* بند دوّم *************

ای جــوان نــاکـام مـــه لــقـــا            می کـنـد عـمـو بـهـر تـو دعـا

تـــوئـــی یـــادگـــار بـــرادرم            شدی غـرق خـون در بـرابـرم

**شعر از: محمد رنگچیان**

***************** وداع سیدالشهدا*****************

نازنـین بـرادر حسینِ من (۲)            سبطِ مصطـفی نـورِ عـینِ من

مـرو تا که چون گـل ببویـمت            بــیــا تـا غــم دل بـگــویـمـت

************* بند دوّم *************

می‌روی چو جان از برابرم (۲)            خـواهــرت بـمـیــرد بــرادرم

از این پس نشان از که جویمت            بــیــا تـا غــم دل بـگــویـمـت

**شعر از: صابر همدانی**

***************** خروج از کربلا*****************

در بــرابــر جــسـم شــاه دیـن            گفـت و اینچـنـین زینب حزین

که گـر رفـتـم و می گـذارمـت            حسین جان به حق می سپارمت

************* بند دوّم *************

با تـو آمـدم، من در این زمین            بی تو می روم، با دل غـمـین

اگـر زخـمِ تـن، مـی شـمـارت            حسین جان به حق می سپارمت

**شعر از: مجرد همدانی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۶ ( ۶ شب)

شاعر : مجرد همدانی، رنگچیان، زارعی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                  حضرت حر بن یزید ریاحی

حُـرِّ عـبدم، جـان نـثـارِ تو (۲)              آمـــدم مــن، در کــنــارِ تــو

زار و خسته‌ام حسین** دل شکسته‌ام حسین** ای حسین جان، ای حسین جان(۲)


************* بند دوّم *************

سَر به زیـرم، در برابـرت (۲)              بگـذر از من، جـانِ مـادرت

ای امیرِ عالمین** دِه پناهم ای حسین** ای حسین جان، ای حسین جان(۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

***************** قاسم بن الحسن*****************

قاســمـم ای، مـاه انــورم (۲)              خـفـتـه‌ای چـرا، در بـرابـرم؟

در زمـیـنِ کـربــلا ** قـسـمـتت شده عــزا ** قـاسمِ من، قـاسمِ من(۲)

************* بند دوّم *************

نـوگـلِ از، کـیـنه پـرپـرم (۲)              اربـاً اربــا، هـمـچـو اکــبـرم

ای نـگارِ مه لـقـا ** یـادگــار مجــتـــبـی ** قـاسـمِ من، قـاسـمِ من (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

**************** حضرت علی اصغر ***************

اصغرم ای، غـنچۀ حـرم (۲)              داغ تــو زد، بــر دلـــم آذرم

نــور دیــدۀ تـرم ** ای ذبــیـح اکــبــرم ** اصغـرمن، اصغـر من (۲)

************* بند دوّم *************

پَـر شکـسـته، ای کـبوترم (۲)              غـرقه در خـون، در برابـرم

چون به خیمه ­ات برم؟** نا شکفته پرپرم** اصغرمن، اصغر من (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

**************** حضرت علی اکبر ***************

اکـبرم ای، شبه مصطفی (۲)              ای پـیـمــبـر، دشـت کــربـلا

از جـفـای اشـقـیا ** گـشـته ای چـنـین چـرا ** ارباً اربا، ارباً اربا (۲)

************* بند دوّم *************

چون برم من، سمت خـیمه ها              پـاره پــاره، پــیــکـر تـو را

جا نشد به یک عـبا ** کرده دشـمنت تو را ** ارباً اربا، ارباً اربا (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

***************** حضرت عباس*****************

ای ابالفضل، میر لشکرم (۲)              خـفـته در خون، در بـرابـرم

خود بگو چسان برم** جسم تو سوی حرم** ای عزیزم، ای عزیزم(۲)

************* بند دوّم *************

از غـــم تــو، ای دلاورم (۲)              قــد کــمـانـم، یــار و یــاورم

شکر حق که مادرم** خـوانده ات برادرم** ای عزیزم، ای عزیزم(۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

***************** وداع سیدالشهدا*****************

ای حسین جان، ای برادرم(۲)              فـرصتی ده ، تا که بـنـگـرم

در وداع آخــرم ** یــادگـار کــوثــرم ** ای قــرارم، بـی قــرارم (۲)

************* بند دوّم *************

از غم تـو، بـین در آذرم (۲)               کـن تـــأمّــل، ســـایـــۀ ســر

کهـنـه جـامـه آورم ** من بـجـای مــادرم** ای قـرارم، بی قـرارم (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۵ ( ۸ شب)

شاعر : مجرد همدانی، رنگچیان، زارعی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                     حضرت قاسم بن الحسن

قـاسـم ای، گـلِ زهـرا، سلـیـلِ یـاسـین (۲)

چه کـنم دیگـر؟ به بـَرَم آخـر، تو شدی پرپر، زِ جفایِ گلچین (۲)


*********** بند دوّم ***********

بعد از تو، شدم تنها، به حالِ غـمگـین (۲)

ای مـهِ اَنـوَر، نوگـلِ اَحـمر، تو شدی پرپر، زِ جـفایِ گـلچین (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

**************** حضرت حر  ****************

حسین جان، بده رخصت به حر غمگین (۲)

که شـوم اکـنـون، به فـدای تـو، به مـنـای تـو، به دل آتـشـیـن (۲)

*********** بند دوّم ***********

خـادمـم، من از هـمّـت، به آل یـاسیـن (۲)

که در این هامون، به ندای تو، به رضای تو، بـشوم یار دین (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

************** حضرت علی اکبر ***************

اکــبــرم، گــل لــیـلا، شـبــیــه طـاهـا (۲)

که در این هامون، تو به خاک خون، ز جفای دون، شدی ارباً اربا (۲)

*********** بند دوّم ***********

بـنگـرم، چـسان بـابـا، مـیـان خـون‌هـا (۲)

چو شدی پرپر، پسرم اکبر، خاک غم بر سر، بی تو بر این دنیا (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*************** حضرت عباس  ****************

عـبـاسم، ز جـا برخـیـز، امـیـر لشکـر (۲)

بنگر طفلان، همگی عطشان، ز غمت نالان، چه بسازد خواهر (۲)

*********** بند دوّم ***********

بعـد از تو، عـلـمـدارم، شـوم تـنهـاتـر (۲)

که در این میدان، ز غمت ای جان، بشکست الان، کمرم برادر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

************** حضرت علی اصغر **************

اصغـرم، گـل پـرپـر، شدم خـونجگـر (۲)

چه کنم دیگر، چاره‌ای آخر، زخم این حنجر، چو نبـیند مـادر (۲)

*********** بند دوّم ***********

شیر خوارم، لالای اصغر، بخواب ای مهتر

نشوی دیگر، ز جـفا بی‌سر، غـنچۀ احـمر، چو با دفـن پـیکـر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

************** فرزندان حضرت زینب*************

برادر، شدی تـنهـا، تو در این صحرا (۲)

غربتت آخر، می‌زند آذر، بـر دِل خـواهـر، که تـوئی بی‌یـاور(۲)

*********** بند دوّم ***********

شد پـرپـر، همه گل ها، عـزیـزِ زهـرا (۲)

هدیۀ خواهر، دو گلِ احمر، به دو چـشمِ تـر، دو سـلـیلِ حـیدر(۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

************** مصائب شب عاشورا*************

برادر؛ ز هجـرانت، شوم جان بر لب (۲)

چه کـنـد فـردا؟ بعـد تو جـانا، که شود تنهـا، به بیـابـان زیـنب(۲)

*********** بند دوّم ***********

همچون تو، عزیزانت، به ذکر یا رب (۲)

ز عطش دلخون، شده در هامون، به دل محزون، همه گریان امشب(۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

************* مصائب خروج از کربلا ************
برادر، در این هامون، شدی غرقه خون (۲)

به دو چشم تر، شده‌ام مضطر، ز بَرت دیگر، بـبرندم اکـنون (۲)

*********** بند دوّم ***********

خونجگر، منِ محزون، زِ جورِ گردون (۲)

بنگر طفلان، همگی گریان، زِ غمِ هجران، رخ شان شد نیلگون (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۴ ( ۹ شب)

شاعر : مجتبی شکریان، ناصر زارعی، مهدی مددی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                           محمد و عون بن عبدالله

الهـی کـن نـظـر بر حـال زینب            خـزان شـد گـلـشن آمـال زیـنـب

برای دین حـق عـون و مـحـمـد            به میدان می رود اطـفـال زینب


دل مــا شــد هـــوائــی            شــده وقــت جــدائــی

رســــد آوای زهـــــرا            بــیــا مــادر کـجــائـی

بــرای لالـه هـایت کـن دعــائـی

***********************

فــتــاده بــر دل زیـنـب شــراره            بریـزد از دو چـشـمانـش ستـاره

نظـاره میکـند با قـلب پـر خـون            که جـسم پاکـشان شد پـاره پـاره

نــوا آمـــد ز مـــیــدان            بـیا دائی حـسـین جان

بـگـیـر ایـن گـاه آخــر            سـر مــا را بـه دامـان

شـدیـم آخـر فــدای دیـن و قــرآن

***********************

دوبـاره سیـنـه ها مـاتـم سـرا شد            دوباره خـیـمه ها غرق عزا شد

کــنـار پـیـکـر عــون و مـحـمـد            دوبـاره محـشـر کـبـری بـپا شـد

یـکـی در دسـت سـقـا            یکی در دسـت مــولا

یـکـی آغـوش حـیــدر            یکـی آغــوش زهــرا

کـند این صحـنـه را زینب تـمـاشـا

***********************

بـرادر جـان فـدای گـریه هـایت            حسین گـریه نکن زینب فـدایت

اگرچه لاله هایم غرقه خون شد            فـدای تـار مــوی بـچــه هـایـت

شوم قـربـان سـرت را            عـــلـــی اکــبــرت را

بـیـا خـواهــر بـبـوسـد            گـلــوی اطــهــرت را

مـبـر بـا خـود دگـر انگـشـتـرت را

************** شعر از:  مهدی مددی **************

**************** حضرت علی اکبر ***************

شـتـابـان آمدم من سوی مـیـدان            که شاید زنده ات بینم علی جان

بـبـیـنـم بـار دیگـر چـشم بـازت            تکـلــم کـردنت، ای مـاه تـابـان

بـگــو یـکـبـار دیـگــر            قـسـم بر جـان حـیـدر

مــرا بــابـا صــدا کـن            تـو ای شـبــه پـیـمـبـر

تو رحمی کن به حالـم، یـاس پرپر

***********************

زجا خیز و ببـین قـلـبم شکـسته            دلـم از داغ تو در خـون نـشسته

توان رفـته ز پـاهـایم عـلی جان            نگر چون رشته صبرم گـسسته

بـــه روی زانـــوانـــم            و بــا حـــدّ تـــوانــــم

رســانــدم بـا مـشـقـت            کــنـارت ای جــوانــم

تن بـی جـانـم ای روح و روانـم

***********************

چـگـونــه اربـاً اربـایـت بـبـیـنـم            چسان گل بوسه از رویت بچینم

نـمـانـده جـای سـالـم در رخ تـو            شکـستـی قـامـتـم، ای نـازنـیـنـم

ببـین عـمـه عـلی جان            دوان آمـد بـه مـیـدان

دعــا کـن تـا زداغـت            مـبــادا او دهــد جـان

خودت خیز و ز میدانـش بگردان

***********************

عـلیّ اکبـر ای شـبـه پــیـمـبـــر!            توئی گشتی چنین خونین و پرپر؟

بگـو بابـا چه کـردنـد با تن تـو؟            چنین غرق به خونی، پور کوثر؟

امـیــدم، ای عــزیــزم            چـسان اشـکـی نریـزم

مــدد از کـه بگـیــرم؟            که از جــایـم بـخـیـزم

بود داغت عـلی جـان رستـخـیـزم

************** شعر از: ناصر زارعی **************

************* حضرت عباس علیه السلام *************

کـنـار عـلـقـمـه مـحـشر بـپـا شد            دو دسـتِ نـازنـیـنِ تـو جـدا شـد

شـنـیـدم مـن صـدایِ مــادرم را            همان لحظه که فرقِ تو دوتا شد

امــیــد ایـن ســپــاهــم            بـبـین بر اشک و آهـم

نــوایِ الــعـــطــش را            شـنـو از خـیـمـه‌گـاهـم

چه سان هجرِ تو دیدم؟ یا اباالفضل (۲)

***********************

حسین جان ای امیر جسم و جانم            نگـو دیگـر که در خـیـمه بـمانم

بده رخصت که از این قوم کافر            تـقـاص خـون یـاران را ستـانـم

به خیمه قحط آب است            دلـم از آن کـباب است

علی اصغر در آشوب            بـه دامـان ربـاب است

از این غم حال عبّاست خراب است

***********************

ز صوت یا اخـا ادرک اخـایـش            دل مـولا بـلـرزیـد از صـدایـش

شـتـابـان آمد و در عـلـقـمـه دیـد            نمانده چـیـزی از سـرو رسایش

به یک سو دست ساغر            عـلـم در سـوی دیـگـر

به کُنجی مشک، پـاره            عمودش خورده بر سر

برون از حد بُـوَد زخـمش به پیکـر

***********************

بـرادر جـان توئی دار و نـدارم            ز داغـت نـازنــیـنـم بـیــقــرارم

شکـستی پـشتم از داغت بـرادر            تــوانِ رفـتــنِ خــیــمــه نــدارم

ســـراپـــا درد و آهــم            تو بودی تکـیـه گـاهـم

چـسان جـسمت بـرادر            بـرم در خـیـمـه گـاهم

شـدم تـنـهـای تــنـهـا، بـی پـنــاهــم

***********************

درون خیمه گه غـوغا به پا شد            خـبر آمد عـمو جـان هم فـدا شد

خــدا را مـادر اصـغـر نـفـهـمـد            گـل امـیّـد او فـرقـش دو تـا شـد

حرم در پیچ وتاب است            دل خواهر کباب است

نـدای، وای عـمو جان            بــجــای آب آب اسـت

سکینه دل غمین، در اضطراب است

************** شعر از: ناصر زارعی **************

*************** حضرت علی اصغر***************

به خـیـمه این خـبر باغـم رسیده            ز کـین مشک عـمو گشته دریده

گرفـته زین خبـر مـاتـم سکـیـنه             ولی رنگ رباب یکـسر پـریـده

بـگـفــتـا او به اصـغـر             بخواب ای جـان مادر

گـــل امـــیـــد مــــا را             عــدو بــنــموده پـرپـر

دگر آهـنـگ غـارت رفـتـه در سـر

***********************

نگاهت ای علی جـان بـردل من            کـند کار دو صد شمـشیر دشمن

چه سازم  تا شوی یک لحظه آرام            نـیاید کاری از من غیـر شـیـون

دو چـشـم مـلـتـمس را            بـبـنـد ای یـاس زهـرا

کـه شـایــد در دل مـن            شود کم شور و غوغا

کـه شـرمنـده تـر از ایـنـم تو منـمـا

***********************

مـرو ای دلبـرم بـیـن  بیـقـرارم            خـدا دانـد که من طـاقـت نـدارم

پس از تو ای گــل نشکـفـته من            در این دنـیـا دگر کـاری نـدارم

دلم در خـون نـشـسـته            قـدم از غـم شـکـسـتـه

کــنـم مـن الـتــمـاسـت            بـمان ای یـاس خـسته

چه سـازم رشـتـه صـبـرم گـسـستـه

***********************

دعـا کردم کــمــی بـاران ببـارد            که شایـد اصغـرم طـاقـت بـیارد

ولی اینسان که اصغر بیقراراست            هـــوای دیـدن  مــحـسـن بـدارد

لب خشکت علـی جان            ترک بـردارد ایـنسان

کـه بـنــمـائـی تـلـظـی            چکـد خـون تـو از آن

دل صد پاره ام  را پس مسوزان

************** شعر از: ناصر زارعی **************

***************** شب عاشورا ******************

حسین جان ای همه دار وندارم            ز فــکـر دوری تـو بــیــقـــرارم

دعا کن، جان مـادر، ای بـرادر            که امشب، قبل هجران، جان سپارم

خـدا داند حـسیـن جان            نـدارم تـاب هــجــران

بـیـا ای جـان خـواهـر            دل و جــانـم مـلـرزان

که گشتم دل غمین و دل پریشان

***********************

الا ای خـواهـرم، ای نـور دیـده            کسی بـهــتــر ز پـیغـمـبر ندیـده

ولی او هم به سوی حق سفر کرد            که هرکس زین قفس آخر پریده

الا ای بـهــتـر از جان            دلـم ایـنـسان مسـوزان

ز قــبــل رفــتــنِ مــنِ            مشـو نـالان و گـریـان

بود تقـدیر حق گردم چو قـربان   

***********************

تـمـام کـودکان در پـیـچ و تابـند            همه عـطشان ز بهر جـرعه آبند

مـلائـک، انـبـیـا، هـم آل حـیـدر            از این حالات طـفلان دل کبابند

مـگــر نـبــود خــدایــا            مـسـلـمانـی در ایـنجـا

مــگــر آب فـــراتــش            نـبـوده مــهــر زهــرا

چرا عطشان شدند پس آل طاها

***********************

تــمــام کــربـلا را غــم گــرفتـه            دل زینب عـجـب مــاتــم گرفـتـه

عطش سخت است، ولی جان برادر            دلــم از چـیـز دیگـر، دم گـرفـته

رســد بـــوی جــدائـی            ز دشـت نــیــنـــوائــی

بـیـا ای جــان خـواهـر            مـکـن دیـگـر صـدائی

صبوری کن، دلت را کن خدائی

************** شعر از: ناصر زارعی **************

************ عصر عاشورا و شام غریبان*************

غـروب و کربلا ای وای زینب            سری از تن جدا ای وای زینب

یکی در آتش وآن یک به گودال            به زیر دست و پا ای وای زیینب

شده غـوغـای مـحـشر            بــرای دخـت کــوثــر

جـهـانـی مـاتــم و داغ            و تنـهـا دخـت حـیــدر

دلـش صد پــاره از داغ بــرادر

***********************

دوبـاره آتـش و سیـلی و کـیـنـه            دوبازه زخم بـازو ، زخـم سـینه

شـده کرب و بـلا  شهـر پـیـمبر            دوبـاره تـازه شـده داغ مـدیـنــه

دوبــاره ریــســمــانـی            به جـسم خـسته جانی

وز آن بــدتـر خــدایــا            بُــود زخـــم زبــانــی

تحـمـل کن تو زیـنب، میـتـوانی

***********************

رسد از قـتـگـلـه صوت حـزینی            نـوای جـانگـداز و دل غـمـیـنی

گـمانـم از جـنـان زهـرا رسـیـده            دعـا کـن مـادرت آنجـا نـبـیــنی

بـه پـیـش چـشـم مـادر            بـریـدنـد از قـفــا سـر

مــیـــا جـــان بـــرادر            نـبـیـنـی تا که خواهـر

نــدارد جــای سالم او به پـیکـر

***********************

شده دامـان طـفـلـی پُـر شـراره            ربـاب از داغ اصـغـر بیـقـراره

درون خـــیــمـۀ آتـش گـرفــتــه            امـامی مـــانــده و یــاور نـداره

رخ نــیــلــی خــدایـــا            هـــراسـان آل  طــاهـا

تـنـی زیــرِ سُــمِ اسـب            سـری بـر نـیــزه بـالا

چسان طاقت بیارد  دخت زهرا

************** شعر از: ناصر زارعی **************

*********** خروج کاروان اهل بیت از کربلا ************

من و رفتن از این خاک ای برادر            من و این چشم نمناک ای برادر

مرا بر نـاقـۀ عــریـان نـشانـدند            تو را بر خاک و خاشاک ای برادر

خــدا حـافــظ امــیــرم            امــیــر بــی نـظــیــرم

دعـا کـن حــاجـتــم را            کــنــار تـو بــگــیـــرم

که شـایــد بر مــزار تو بـمـیـرم

***********************

خـــداحـافــظ ســر از تن بریـده            دگـر وقـت وداع مـن رسـیــــده

به من حق میدهی بی تاب باشم            کسی چون من چنین داغی ندیده

خــداحــافــظ نــگــارم            بـبـیــن ابــر بــهـــارم

تـو را ای پـاره پـیکـر            به زهــرا می سـپـارم

دگــر من طـاقـت دیــدن نــدارم

***********************

شکـسـته داغ تو بـال و پـرم را            بـبـیـن خــیــره نــگـاه آخـرم را

خودم از قـتـلـگـاهت ای بـرادر            شـنــیــدم نـالـه هـای مــادرم را

ببـین ای بـی قــریــنـه            که مــادر از مـدیـنــه

رســیــده در کــنـارت            بـــه آوای حــزیــنـــه

کـنــار تو زنــد بر روی سـیـنـه

***********************

خــدایــا مـی شـود سـاقـی بـیـاید            به سوی خواهرش دیـده گـشـاید

بگـو از علـقـمه برخـیـزد از جا            مرا در این سـفـر راهی نـمـایـد

بـگـو ای قـرص ماهـم            هـمـیـشـه تـکـیـه گاهم

به دسـتــان تـو مــانـده            بــرادر جـان نـگــاهـم

دعایم کن که بی تو بی پناهم

************** شعر از: مجتبی شکریان **************

**************** دفن شهدای کربلا ****************

به روی خاک صحرا مانده تنها            شـهـیـدان حـسـیـنی بی کـفـن ها

ولــی آخـر کــســی بایـد بـیـایــد            بــرای دفــن این پــاره بــدن هـا

همه دلها غـمـین است            کسی روی زمین است

کـه نـشــنـاسـنـد او را            کدامـین نـازنـین است

فـقـط این کار زین العابدین است

***********************

تمام آسمان پر شور و شین است            پر از نـاله تـمام عـالـمـین است

بیــائـیــد این تن افــتـاده تــنـهــا            تن صد چاک بابایم حسین است

بـبـیـن بال و پـرش را            تــمــام پــیــکــرش را

خودم دیــدم به کــوفـه            به روی نی سـرش را

نـمـی بـیـنـم چــرا انـگـشـتـرش را

***********************

دل دریا حریف اشک من نیست            ببین یک جای سالم در بدن نیست

بگو با پــیـکــرت بابا چه سازم            برای تو پدر جان یک کفن نیست

بـه قــربــان صــدایـت            فـــــدای ربـــنـــایــت

بـگــو بـابـا چـگــونــه            نـمـایـم جـا بـه جـایـت

که خون جاری شده از دست و پایت

***********************

کسی غیراز تودراحساس من نیست            کسی غیراز توخیرالناس من نیست

عـزیـز من چرا در قـتـلـگــاهت            کـنـار تو عمو عبـاس من نیست

بــگــویـــم بــا دل زار            کـجـایـی ای عـلــمـدار

بــیــا و جــســم پـــاک            بــرادر را تــو بــردار

که بعد از تو گره افتاده در کار

************** شعر از: مجتبی شکریان **************

************** ورود اهل بیت به کوفه **************

دوبــاره اشـکـم از دیـده چکـیده            بــــرای کـــاروانـــی داغ دیـــده

مگـو با من چرا بی تـاب هـستم            که زینب تـازه در کـوفـه رسیده

هـمـه بـا ذکــر یـا رب            هـمه با جـان بـر لـب

ولی این شـهـر کـوفـه            شـده تـسـخـیـر زیـنب

به خطبه روزشان را می کند شب

***********************

صدایی زد که کوفه گشت خاموش            به نطق حیدری اش می دهد گوش

که ای کوفه چه کردی با دل من            نمی گردد ستـم هایت فـرامـوش

گـرفـتــی یــار مـــا را            همه غـمـخـوار مـا را

به روی نـی نـشـانـدی            ســـر دلـــدار مــــا را

تو کوفه سخت کردی کار ما را

***********************

برادر مانـده بغـضی در گـلـویم            بـیـا تا دق نـکـردم بـا تو گـویـم

نـمی شد بــاورم روزی بـبـیـنـم            سرت را روی نی در روبه رویم

چــرا بـا بــی قــراری            کـنـی نـیــزه ســواری

شــدی خـاکـی بــرادر            مـگـر خـواهـر نداری

که شوید روی تو با آه وزاری

***********************

مسوزان قـلب زار خواهـرت را            بـیـا بـگــشـا لـبـان اطـهــرت را

اگر با من نمی گـویی تو حـرفی            بــده آخــر جـواب دخــتــرت را

ببین در اضطراب است            ببین چشمش پر آب است

تو را از من بـخواهــد            بـه دنـبال جـواب اسـت

سرش بر روی دامان رباب است

************** شعر از: مجتبی شکریان **************

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۳ ( ۱۰ شب)

شاعر : محمد مسکین نوع شعر : مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                 حُر بن یزید ریاحی

دل تـو را مـن اگـر شـکـسـتـم            بـیـامــدم بـر، تـو ره بـبــسـتـم

کـنـون پـنـاهـنـده بر تو هـستم            بیا و بگذر؛ ز من حسین جان


************* بند دوّم *************

بـه ســوز ســیــنــۀ مــادر تـو            به اشک چـشـمان خـواهـر تو

بـه حـق اطـفـال مـضـطـر تـو            بیا و بگذر؛ ز من حسین جان

************** فرزندان عبدالله بن جعفر**************

دو برگ نو رس دو ماه تابـان            بـه امـر مـادر، در آن بـیابـان

کفن به تن بهـر جنگ عـدوان            شدند عرضه، به شاه عطشان

************* بند دوّم *************

امـام بـر حـق، حـسـیـن زهـرا            داد اذن مـیدان بر این دو دریا

مــادر بـه خـیــمـه دارد تـمـنّـا            کـنـد قـبـول از، بـرای مـیـدان

***************** قاسم بن الحسن*****************

بـهـار عـمـر تو گـشـتـه خـزان            بـه خون نشستی در این بیابان

به خاک میدان؛ چو دُر غلطان            ز نــاکــســان قــاسـم جــوانــم

************* بند دوّم *************

عـروس مـرگـت، به ناگهـانی            گرفت و در بر، به نـوجـوانی

نـشـد نـصیـبِ، تـو کـامـرانـی            در ایـن جـهـان قــاسـم جـوانـم

**************** حضرت علی اکبر ***************

سـتــارۀ روشـنــم عـلـی جــان            شـکـوفـۀ گـلـشـنـم عـلـی جـان

غمین ز داغت، منم علی جان            در این بیابان، ز جور عدوان

************* بند دوّم *************

به خاک و خون با جمال گلگون            بـرابـر من، چـو دُرّ مـکـنـون

فـتـاده ­ای چـون به لُجّـۀ خـون            ز کـیـنـۀ دشـمـنـم عـلـی جـان

*********** زبانحال طفلان با حضرت عباس***********

ز سوز لب تشنگی عـمو جان            فـتـاده نـالـه به جـمـع طـفـلان

چکـد سرشکـم، ز ابر مـژگان            به چهـرۀ چـون گـلابـم امشب

************* بند دوّم *************

تـوئـی کـه خـضر ره حـیـاتـی            به تـشـنـگـان مـلـجـاء نـجـاتی

به خـیـمه گه کـن، تو الـتـفـاتی            که از عطش دل کـبـابم امشب

*************** حضرت علی اصغر***************

به روی دستم چرا عـلی جـان            به خواب رفتی، ز تیر عدوان

لبن به کامت، ز نـوک پـیکـان            عجب چه آن بی حـیا چـشانـده

************* بند دوّم *************

خـدنگ کـین بوسه بر گـلویت            اگـر زد از دست این عـدویت

نظر کنم چون، علی به رویت            مرا به هجـر و غـمت نـشانـده

***************** شب عاشورا ******************

شـب وداع حــسـیـن و یــاران            درون خـیـمـه، گـروه طـفـلان

رسد به کـیـوان، صدای قـرآن             به گوش هستی، ز جمع یاران

************* بند دوّم *************

زنـان مـحـزون، بـه دیــدۀ تـر            عـزیـز زهـرا؛ کـنار خـواهـر

ز دل کشد آه، به حال مضطر            بـه فـکـر فـردای آن یـتـیـمـان

************ وداع حضرت زینب با برادر*************

مرو به میدان؛ اخا حسین جان            مکـن مرا زار و دل پـریـشان

پس از تو جانا؛ در این بیابان            دهـم تـسلی، چگـونه طـفـلان؟

************* بند دوّم *************

مـرا وصیـت، نــمـوده زهــرا            دهـم تو را پـیـرهـن در ایـنجـا

دمـی تـحــمـل، نـمـا تـو جـانـا            که جانِ خواهر، تو را به قربان

*********** زبانحال حضرت زینب با برادر************

عــزیــز بـا جــان بـرابـر مـن            شهـیـد عـطـشـان؛ بـرادر مـن

فـتاده بر خاک چو در بر مـن            به جـسم بی سر، نظـر نـمـودم

************* بند دوّم *************

غــم فـراقـت، بـه دل کـشـیـدم            ز بـعـد داغـت، چـهـا که دیـدم

ز داغ هجـران؛ نگـر خـمـیـدم            ز خـاک کویت؛ سـفـر نـمـودم

************** فرزندان مسلم بن عقیل**************

دو طفل بی کس، ز مسلم زار            به دست حارث، شده گـرفـتار

ز ظـلـم آن خـصـم آل اطـهـار            گـفـتند او را، به چـشم گـریان

************* بند دوّم *************

ای دشمن دون، رحمی به ما کن            یتیم و زاریم، خوف از خدا کن

بـابـا نـداریـم؛ مـا را رهـا کـن            مکُش تو ما را، در این بیابان

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۱ ( ۵ شب)

شاعر : مجرد همدانی، رنگچیان، زارعی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک                                    حضرت علی اکبر

عـــلــیِّ اکــــبـــرِ مــــن            تــو مــاهِ انــورِ مـن (۲)

گل احمر، شدی پرپر، به من بنگر، دراین صحرایِ پر غـم


زنـد آذر، به دل آخـر، غـمـت دیـگـر، بـه انـدوهِ دمـادم (۲)

************** بند دوّم **************

عــــزیـــزِ جــانِ بـــابــا            شـدی تـو اربـا ًاربـا (۲)

پس از تو چون، کنم اکنون؟ در این هامون، به آه و رنج و ماتم

زِ جور دون، شدم محزون، به غم مقرون، که من داغ تو دیدم (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

*********** حضرت علی اصغر *************

گـلم در پـیچ و تاب است            به دامانِ رُباب است (۲)

مَـهِ اَنـور، گـلِ پـرپـر، عـلـی اصغـر، کـنـد بـر مـن نـظـاره

دگر مادر، به چشمِ تر، شده مضطر، به قلبِ پر شراره (۲)

************** بند دوّم **************

مگر عـطشانِ آب است؟           که اینسان دل کباب است (۲)

زِ گـهـواره، دگـر بـاره، چـو مَـه پـاره، بـه مـن دارد اشـاره

بیا خواهـر، دمی بنگـر، ببـین اصغـر، ندارد راهِ چاره (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

************* حضرت عباس **************

بـــرادر جـــان بـــرادر            گــل زهــرای اطـهــر(۲)

دمی بـنگـر؛ عـطش دیگـر، زده آذر، چنین بر قـلب طفـلان

شوم مضطر، که چون اصغر، شود پرپر؛ بده اذنم به میدان

************** بند دوّم **************

الا ســردار لــشـــگـــر            چرا بـشکـسـته ­ای سـر(۲)

شدی اینسان، به خون غلتان، در این میدان؛ فدای دین و قرآن

چکد باران، ز هر مژگان، شدی قربان، شکستی پشتم ای جان

**شعر از: ناصر زارعی**

************** بند سوّم **************

حـسین جـان ای بـرادر               گل زهـرای اطهر (۲)

توئی مولا، کرم فـرما، در این صحـرا، ندارم صبر و تـابی

"منم سقا، شـود آیـا؟ از این دریـا،"رسـانم خـیـمـه آبـی (۲)

************** بند چهارم **************

« الا  آب آور مـــــــن               امـیـر لـشـکـر من"(۲)

ببین طفلان، همه عطشان، ز غم گریان، کن از احسان ثوابی

"گل احمر، علی اصغـر، شود پرپر،"برای جرعه آبی (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

************* شب عاشورا ***************

تــمــامِ هــسـت زیــنـب            روی از دست زینب (۲)

برادر جـان، غـم هجـران، زده اینـسان، به قـلب من شراره

پس از تو چون؟ کنم اکنون، در این هامون، ندارم راهِ چاره (۲)

************** بند دوّم **************

الا ای خــــواهـــر مـــن            تو ای همسنگـرِ من (۲)

تـنـم فـردا، فـتـد جـانـا، در این صحـرا، تو بـنـمایـی نـظـاره

سرم بر نِی، تو هم از پِی، کنی ره طِی، به رنجِ بی‌شماره (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

************** شام غریبان ***************

تـــو ای ســالار زیــنـب            بـبـین دلـدار زیـنـب (۲)

به طفلانت، عزیزانت، یـتـیـمانت، در این صحـرای پر غـم

گـل حــیـدر، شـدی پـرپـر، زنـد آذر، غـمـت بـر دل دمــادم

************** بند دوّم **************

شدی لب تـشـنـه قـربـان            به راه دیـن و قـرآن (۲)

دگـر زیـنب، رود امـشب، بود بـر لـب، حـسیـنم وا حـسیـنم

دمی بنگـر،  تو بر خواهـر، ز چشم تر، بریـزد اشک مـاتم

**شعر از: مجرد همدانی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

ذکر سینه زنی دهۀ اول محرم ( 12 شب )

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                      طلیعۀ محرم

دل زارم، هـوایــی شـده، واسـه کــربــلا، عـزیـز خــدا، یـابـن زهــرا

زده شـعـلـه، بـه دل آتـش، غــم نـیــنــوا، شـه سـر جـدا، یـابـن زهــرا


گـریـه بـر غـمـت آبـروی من            کـرب و بـلای تـو آرزوی مـن

یاد حرم دارم، سوز و اشک و ناله            بطلب آقاجان، به حق سه ساله

الـلهـمّ الـرزقـنـا؛ کـربـلا کربـلا (۳)

***********************

به قـربـانِ، غـریـبی که شد، بـه دشـت بـلا، ذبـیـح از قـفـا، آه، واویـلا

وَ بعد از آن، که او کشته شد، به آلـش شده، از کـیـنه جـفـا، آه، واویلا

اشـک دم بـه دم  وامـصـیـبـتـا             رنج و غـمِ حـرم وامصیـبـتـا

پُر از درد و محنت همه دلها گشته            روی زهرایی ها مثل زهرا گشته

الـلهـمّ الـرزقـنـا؛ کـربـلا کربـلا (۳)

***********************

***************** حضرت مسلم *****************

میا کوفه، ببـین مسـلـمت، شده در به در، در این کوچه‌ها، یابن زهـرا

میـا کـوفـه، شود بـعـد تو، ز اهـل سـتـم، به عـقـدت جـفـا، بابن زهـرا

ای امــام من فــخـر عـالـمـیـن            سلام عـالـمـین بر تو یا حسین

اگرچه از غصه، شده جان بر لبم            در این شهر کوفه شده جان بر لبم

واویلا یا حسین، کوفه میا حسین (۳)

***********************

به چـشم دل، ببـیـنم رود، در این کوچه‌ها، سرت روی نی، وا مصیبت

خورد سنگِ، جفا به سرت، دل خواهرت، شود خون ازین، درد غربت

ای پـسر عـمـو جـان فـدای تو            سـفـیـر تو شـود جـانـفـدای تو

بر سردارم و گریم در عزایت            ای شهید بی سر بمـیرم برایت

واویلا یا حسین، کوفه میا حسین (۳)

***************** ورود به کربلا *****************

رسد بر گوش، ز صحـرای غـم، خـدا دم به دم، صداهای بس آشـنایی

امان ای دل، که یک کـاروان، به اشـک روان، شده مُـحـرم کـربلایی

نــیــت حــــرم یــــاری ولـــی            صاحب این عـلـم عـباس علی

پیچیده در صحرا، عطر یاس و لاله            بر دوش اکبر بود،دختری سه ساله

واویلا واویلا، خـیـمه نزن اینجا (۳)

***********************

مدیحه خـوان، به این کاروان، زِ پیـر و جـوان، بُوَد تا ابـد کل افـلاک

وَ در محـمل، بود بانویی، که در قدر و جاه، بود رتبه‌اش فوق ادراک

دخـتـر عـلی نـور هر دو عـین            دریای صبر و غم یاور حسین

یک روزی این بانو شود اسیر غم            همسفر گردد با یک عده نا محرم

واویلا واویلا، خـیـمه نزن اینجا (۳)

***************** حضرت رقیه *****************

پدر جـانم، ببـیـن دخـترت، شده قـد کـمـان، ز هجـران تو، یابن زهـرا

چه گـویـم من، که جـان و دلـم، بود تـا ابـد، پـریـشـان تـو، یابن زهـرا

روی نـیــلـی ام را بـبـیـن پدر            آثـار سـیـلـی ام را بـبـیـن پـدر

بُود به رسم عشق، ای دین و دنیایم            موی سپـیـد من، گواه غـمهایم

ابـتـا یا حسین، خـوش آمدی بابا (۳)

***********************

کجا بودی، به هـر منـزل و به هر رهـگـذر، عـدو زد مـرا بی بـهـانـه

و عـمّـه در، هـجـوم جـفـا، بـه من از وفـا، سـپـر گـشـتـه بـر تـازیـانـه

گرچه ای پدر با غـمت خوشم            خیلی خجالت از عمه می‌کشم

جان علی اکبر جان علی اصغر            حالا که آمدی مرا با خود ببر

ابـتـا یا حسین، خـوش آمدی بابا (۳)

*************** اصحاب امام حسین ****************

به اصحـابت، قـسم یا حـسین، مرا کـن فـدا، به راه غـمـت، یابن زهرا

دلم خـواهد، شبـیـه حـبیب، شوم مُـحـرِم و، شوم مَـحـرَمَت، یابن زهرا

ای صـحـابــه‌ات یــاران خــدا            مکن مرا شـها از خودت جـدا

یـا لـیـتـنـا کنا مـعـک ذکر لبـم            سائلت هستم و دلخـون زیـنـبم

مولای عـالمـین، سیدی یا حسین (۳)

***********************

دلـم خـواهـد، چو عـابس شوم، به راهـت فـدا، عزیز خـدا، یابن زهرا

چو هـفـتاد و، دو تن یـار تو، شوم مبـتـلا، به عـشـق شـما، یابن زهـرا

راه تـــو ره بــــنـــدگـــیّ مـن            جان دادن از غمت زندگی من

ای شهید عطشان، مظلوم نینوا            رزق شهادت را، قسمتِ ما نما

مولای عـالمـین، سیدی یا حسین (۳)

************** حضرت قاسم و عبدالله ***************

دلـم دارد، بـه مـاه عـزا، هـوای بـقـیـع بـه ذکـر حـسن یـا حـسـن جـان

مدیـنـه‌ای، شده حـال من، به یـاد حـسن، به سـوز دل و چـشـم گـریـان

یــاد قــاســم و عــبــدالــلــهِ او            بـه راه غـم شده دل هـمـره او

پیدا شد در قلبم، با حزنی درسینه            راهی از کربلا تا شهـر مدینه

یا حسین یا حسین، عمو جانم حسین(۳)

***********************

دو آقا و دو صاحـب سخـن، گـلان حسن، چُـنـان یاسمن هر دو پـرپـر

به مـیـدانِ، جـهـاد از وفـا، شـده هـر دو تـا، فـدا جـانـشـان، بهر دلـبـر

دو گــل حــسـن در کـــربـبـلا            مجروح و بی کـفن در کـرببلا

ذکر محبین شد، با سوز و اشک و آه            جانها به قربان، قاسم و عبدالله

یا حسین یا حسین، عمو جانم حسین(۳)

***************** حضرت قاسم *****************

به لـب هـای، من احـلا عـسـل، شده از ازل، دل پُـر غـمِ، من اسـیـرت

عـمـو جـانـم، اجـازه بـده، بـرم جـانـم و، کـنـم قـربـانـی تـو مـسـیـرت

نــور دیــدۀ بــابــام حــســـنــم            خاک زمین عشق میشه کـفـنم

زیر تـیغ دشمن، معـراج قـلـبمِ            صد بارم جان بدم، برات بازم کمِ

یا حسین یا حسین، عمو جانم حسین(۳)

***********************

عـزای او، عـجـب داغـیـه، ازیـن مـرثـیـه، غـم دل شـده، بـی شـمـاره

امـان از اون، زمـانی که شد، تن یـوسـفِ، حـسن از جـفـا، پـاره پـاره

نـوجـوانـی که شـد فـدای دیـن            پاهاش کشیده شد بر روی زمین

ذکرش یا حسینِ، زیر تیغ و دشنه           رو خاکا جان میده، با لبهای تشنه

یا حسین یا حسین، عمو جانم حسین(۳)

*************** حضرت علی اصغر ***************

علی اصغر، گـل پرپـرم، نزن دست و پا، روی دست من، ای عزیزم

بمـیـرم من، که تو کـربـلا، به جز قـنـداقـه، نداری کـفـن، ای عـزیـزم

می‌کـنم با تو درد و دل عـلـی            که هستم از رخ تو خجل علی

سرباز شیر خواره، یار خونین حنجر            سرت بُریده شد، از تیر آن کافر

ای لالۀ پرپر،لای لای علی اصغر(۳)

***********************

تن خونیت، روی دست من، وَ من حیران و، پُر از غـربت و اضطرابم

بـبـین بابا، چـشـمای مـنـو، که پـر اشـکـم و، خـجـالـت زده، از ربـابـم

من چطور بِرَم، به سوی حرم            جواب مادرت  رو من چی بدم

محـبـتت بابا تو رگ و خـونـمِ            نـگــاه آخــرت قــاتـل جــونــمِ

ای لالۀ پرپر،لای لای علی اصغر(۳)

*************** حضرت علی اکـبر ****************

تو رفـتی و، به صحرای عـشق، شده ای عـلی، غـمت قـاتـل جـان بابا

علی جانم، بگو بر پـدر، تو میدان چی شد، که شد پیکـرت، اربـاً اربا

دست و پـا نـزن نــور دیــده‌ام            بـبـین که از غـمِ تو خـمـیـده‌ام

تو کربلای غم، برا شاه بی سر            برابر بود داغِ  پـسر و بـرادر

ولـدی یـا عـلـی، ولـدی یـا عـلـی (۳)

***********************

به انـدوه و، به آه ای عـلـی، هـمه کـائـنـات، بـرا مـاتـمـت بـی قـرارن

جــوانـان، بـنـی هـاشـمـی، هـمـه آمـدنـد، تـنِـت را بـه خـیـمـه بـیــارن

بـر روی عـبـا پـیـکـرت علی            فدای زخـمای حـنجـرت عـلی

بـمـیـرم برای جـراحـات تـنت            جای سالم نبود بر روی بدنت

ولـدی یـا عـلـی، ولـدی یـا عـلـی (۳)

***************** حضرت عباس*****************

بیا داداش، ببـین عـلـقـمه، چه غـوغـا شده، وَ دست من از تن جـدا شد

گـل زهـرا، بیا و بـبـین، که فـرق سـرم، به ضرب عـمـودی دو تا شد

سـرخ اشـک من وامـصـیـبـتـا            خـالـی مـشک من وامصیـبـتـا

گرفته علقمه، عطری از مدینه            شرمنده هستم از، دخترت سکینه

ای مهـربان یارم، تویی عـلـمدارم (۳)

 ***********************

ابوفـاضل، میـری ای داداش، می‌مـانه حسین، با این لشگر بی مروّت

به آل الله، جـسارت میـشه، اهانت مـیـشه، دل زیـنب و رنـج و محـنت

تــازیــانــه و ســیــلـیِّ جـــفــا            گـریـۀ غـربتِ آل مـصـطـفـی

جفای تحمیلی، یاس و رنگ نیلی            تا تو بودی عباس، کسی نخورد، سیلی

ای مهـربان یارم، تویی عـلـمدارم (۳)

***************** شب عـاشـورا *****************

شب آخـر، از عـمـر حـسـین، رسیـد و دلـم، به یاد غـمـش، شد خـدایی

با شـورِ عـشق، مـیـشه از کَـرَم، به یـاد حـرم، دل عـاشـقان کـربـلایی

آخـریـن شـب از عـمـرِ دلـبـرِ            فردا تن حسین چاک و بی سرِ

امشب اشک و ناله، فردا تیغ و دشنه            جان میدن هفتاد و، دو یار لب تشنه

واویلا واویلا، شد شب عـاشـورا (۳)

***********************

میگه زینب، با شور و نوا، ببین یا حسین، غـم و غـربتِ خواهرت را

گـل زهـرا، عـزیـز خـدا، ایـشـالله که من، رو نـیـزه نـبـیـنـم سـرت را

بـعـد تو جـانـم گـرچـه بـر لبِ            پـرچـم تـو روی دوش زیـنـبِ

ذکرمه از فردا، با چشمهای گریان            صلّ الله علیک، یا ذبیحَ العطشان

واویلا واویلا، شد شب عـاشـورا (۳)

***************** روز عـاشـورا *****************

حـسـیـن مـن، تـجـلّـی رب، شـه تـشـنـه لـب، نـرو کـه دلـم بـی قــراره

حـسین من، تو داری مـیـری، وَ از بعـد تو، کار اهـل بیت، زارِ زاره

ای عــزیـز من ای تـاج سـرم            آهـسـتـه تـر بـرو ای بــرادرم

آهسته تر برو به جان مـادرت            جانم بر لب شد از، وداعِ آخرت

واویـلا واویـلا، الــوداع یـا اخــا (۳)

***********************

خـدا حـافــظ، عــزیـز دلـم، بـرا غــربـتـت، غــم دل شـده بـی کــرانـه

تو و نـیـزه، من و کـعـب نی، تو و خـنجـر و، من و سـیـلی و تـازیانه

دست و پا نزن پیش خواهرت            لعنت حق بر اون خصم کافرت

بُـرو خـدا حـافـظ یا ابا عـبدالله            قـرار مـا بـین گـودال قـتـلگـاه

واویـلا واویـلا، الــوداع یـا اخــا (۳)

***************** شـام غـریـبان *****************

آتـش شعـلـه، زد از خـیـمه‌ها، وَ آل عـبا، همه بین این دشت و صحرا

یـه دخـتـر با، دل مـبـتـلا، به درد و بـلا، شـده ذکـر لـبـهـاش یا زهـرا

مـیگـه بـابـا دل پُـر شـرر شده            لـباس دخـتـرت شعـله ور شده

تو شعله‌ها میگه، با یه دل خونبار            تازه شد دوباره، داغ در و دیوار

یا زهرا یا زهرا، زینبت شد تنها (۳)

***********************

کـار زینب، تو خـیـمه شده، با یک کـوهِ غـم، پـرستاری از حجـتُ الله

ولـی پـنـهـان، ز چـشـم هـمـه، داره دم بـه دم، بـرا دلـبـرش نـالـه و آه

جسم دلـبرش بی غـسل و کفن            بـچـه‌هـای یـتـیم نـالـه مـیـزنن

ای عمه امان از، این ظلم تحمیلی            درد میکنه جای، ضربه‌های سیلی

یا زهرا یا زهرا، زینبت شد تنها (۳)

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر در تمام سایت‌ها « تا جائیکه ما بررسی کردیم» بصورت زیر آمده است که احتمالا اغلاط تایپی است و موجب بر هم خوردن وزن، آهنگ و معنای شعر شده است، لذا جهت رفع نقص اصلاح گردید.

دو گــل حــســن در کـــربــلا            مجروح و بی کـفن در کـرببلا

به چـشم دل، ببـیـنم رود، در این کوچه، سرت روی نی، وا مصیبت

تو و نـیـزه، من و کـعـب نی، تو خـنجـر و، من و سـیـلـی و تـازیـانه

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کنید.

زیر سمّ مرکب، معـراج قـلـبمِ            صد بارم جان بدم، برات بازم کمِ

سرباز شش ماهه، یار خونین حنجر            سرت بریده شده، از تیر اون کافر

آهسته تر برو به جان مـادرت            تا که زنم بوسه بر زیر حنجرت

ذکر سینه زنی دهۀ اول محرم ( ۱۱ شب )

شاعر : محسن طالبی پور نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                               طلیعۀ محرم

از کـودکـی سـیـنـه مـی‌زنــم            وقـف حـسین شد سـر و تـنم

تـا کـه نـفـس تـوی سـیـنـمـه            من از حـسـیـن دل نـمی‌کـنـم


کاش ای خدایا، امروز و فردا * از خدمتم راضی بشن علی و زهرا

کاش ای خـدایا، نـوکـر بـمانم * تا جان بـدم تو روضه‌های شاه تنها

بــنـگـر پـریــشـانـم حــسـیـن            بـا گـریـه مـی‌خـوانـم حسین

فـــدای تـــو جــانــم حـسـیـن

یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک* یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک* یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک

******************

عـمـریه تو روضه می‌شـینم            اشک غـم از دیده می‌چـیـنـم

ایــنــه امـــیــــدم دم آخـــــر            آقــا بــیــایـی بــه بــالــیــنــم

میـده شهـادت، این سیـنـۀ من * عـمری برای داغ تو سیـنه زدم من

آقــا دعــا کـن، کـه آرزومـه * کـشته بشم تو راه تو گر چه بدم من

شــاه غــریـب و بــی‌کــفــن            ای کُــشــتــۀ دور از وطــن

کـاشکـی که بـودم بـا تو من

یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک* یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک* یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک

**************** مسلم بن عقیل ****************

من پـیـک خـون خـدا هـستم            در به در کـوچـه‌هـا هـسـتـم

تـنـهـا و بـی‌کـس گــرفــتـار            ایـن مـردم بــی‌وفــا هــسـتـم

کردم وصیت، پیکی فرستـنـد * نیا که کـوفه شهر نیـرنگ و فـریبِ

کاش می‌نـوشتم، نـامه به آقـا * اینجا کسی که با عـلی باشه غـریبِ

کـوفـه خـودش کـربـبـلاسـت            شهـر غـم و رنـج و بـلاست

مهـمان کـشی ایـنجا رواست

کـوفـه نـیـا آقـای مـن* کـوفـه نـیـا آقـای مـن* کـوفـه نـیـا آقـای مـن

******************

من گرچه غمگین و دلگـیرم            راضی از این درد و تقدیرم

شـد عــزّت، و افـتـخـار مـن            که بـا لـب تـشـنـه می‌مـیـرم

بـاکی نـدارم، من از شـهـادت * وقـتی که جـانـم نـذر شـاه عـالـمینِ

این اشک و آه و، دلشوره من * تـنـهـا بــرای داغ طـفـلان حـسـیـنِ

حــالا که در تــاب و تـــبــم            ذکــر حــســـیــنِ رو لـــبـــم

دل نــــگـــــران زیـــنـــبـــم

کـوفـه نـیـا آقـای مـن* کـوفـه نـیـا آقـای مـن* کـوفـه نـیـا آقـای مـن

**************** ورود به کربلا ****************

خـیـمـه نـزن ای حـبـیب من            ای آشــنـــای غـــریـب مــن

تـرسـم از ایـنـه شود ایـنـجـا            درد جــدایــی نـصـیـب مــن

آشفـته حـالم، دلـشوره دارم * داغ تو را حس می‌کنم بر روی دوشم

حس می‌کنم که، تو این بیابان * باید برای مـاتـمت مـشکـی بـپـوشم

مـی‌مــیـرم ایـنـجـا از غـمـت            از غــربـت و یــــار کـمـت

از نــــــالـــۀ دم بـــه دمــت

خـیـمه نـزن بـرادرم * خـیـمه نـزن بـرادرم * خـیـمه نـزن بـرادرم

******************

مـی‌ســوزم از ســوز آه تــو            جــانــم فـــدای نــگـــاه تـــو

بــاور نــدارم کـه مـی‌بـیــنـم            بـا چـشـم خـود قـتـلـگــاه تـو

انـگـار برادر، دارم می‌بـیـنـم * که قـامـتت از مـاتم سـقـا شـکـسـته

گوئی برادر، دارم می‌بـینم * آن لحظه‌ای که شمر روی سینه ات نشسته

انـگـار مـی‌بـیـنـد خـواهـرت            خـنـجـر بـه روی حـنـجـرت

جـــدا شــده از تــن ســـرت

خـیـمه نـزن بـرادرم * خـیـمه نـزن بـرادرم * خـیـمه نـزن بـرادرم

**************** حضرت رقیه ****************

عـمّـه چــرا بــوی نــان آمـد            از چـشـمت اشک روان آمد

حـسی بـهـم می‌گه که بـابـام            آمـــد ولــی بـی‌نــشــان آمــد

دلـتنگ بابام، چیزی نمـیخـوام * جـز دیـدن روی دل آرای پــدر را

سر می‌گذارم، بر روی ماهش * تا که ببوسم روی پُر خون قـمر را

این چــیــه تـو طـشـت طـلا            خــوش آمــدی ســلام بــابــا

دیـــر آمــدی پــیــشـم چـــرا

بابای خوب من حسین* بابای خوب من حسین* بابای خوب من حسین

******************

عــمــه بـرام گـریـه می‌کـنـد            واسه مـوهـام گـریه می‌کـنـد

شـبـهـا هــمـش از کــبــودی            پـلک چـشـام گـریـه می‌کـنـد

یـادم نـمـی‌ره، می‌گـفـتـی بـابـا * مـوی سر دخـتـر باید بـلـند بـمونه

سرم شکست و، موهای من سوخت * حالا دیگه گل سر من لخته خونه

بـال و پـرم مـرهـم می‌خـواد            پـلـک تـرم مـرهـم می‌خـواد

زخـم سـرم مـرهـم می‌خـواد

بابای خوب من حسین* بابای خوب من حسین* بابای خوب من حسین

*************** عبدالله ابن الحسن ***************

واویـلـتـاه قـتـلـگـاه غـوغاس            خیلی عمو بی‌کس و تـنهاس

عـمّـه بـایـد مـن بـرم مـیـدان            حالا سر پـیـکـرش دعـواس

دارم می‌بـیـنـم، بـاران تـیـر و * نیزه میباره رو سر عـمو حـسیـنم

چیکار کنم من، که لشکر شمر * افـتاده جـان پـیکـر عـمـو حـسـیـنم

عـــمــه رهــایــم کــن بـــرم            مــیـــاد صـــدای دلـــبــــرم

صـــدای زهـــــرا مــــادرم

جـانـم فـدای تو عـمـو* جـانم فـدای تو عـمـو* جـانم فـدای تو عـمـو

******************

روی تنت پـر شـده خـاشاک            افـتادی اینجا چرا صد چاک

مـن انـتـقـامت رو می‌گـیـرم            خــون خــدا ای شـه افـلاک

پیش نگـاهت، می‌جنـگـم حالا * یا خـون قـاتل های تو بریـزه یا من

دستم فـدای، لـبهای تشنه ات * از این به بعد جسارت سه شعبه با من

رو جــســـم تـو فـــدا شـــدم            آئـــیـــنـــۀ ســــقــــا شـــــدم

بــی‌دســت کـــربـــلا شــــدم

جـانـم فـدای تو عـمـو* جـانم فـدای تو عـمـو* جـانم فـدای تو عـمـو

**************** قاسم بن الحسن ****************

سـر بـنـد یـا فـاطـمـه بـسـتـم            شـیـر افکـنِ ضـربۀ شـصتـم

شــاگـرد رزم ابـاالـفــضــلـم            من قـاسـم بن الحـسن هـستـم

تو کـربـلام تا، که جـای بـابـا * جـنگ جـمل بر پا کـنم جای مدیـنه

طوفـان شده باز، تو سینۀ من * خـون تـمـام این سـپـاه پـای مـدیـنـه

مـن لــشــگــر خــون خــدام            غـیرت می‌بـاره از چشم هام

خــــون عــــلـیِّ تــو رگـــام

من مجـتـبای کـربلام* من مجـتـبای کـربلام* من مجـتـبای کـربلام

یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک* یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک* یا لـیـتـنا کـنـا مـعـک

******************

آه ای عمو من کمین خوردم            زخم جگر روی زین خوردم

بـرس بـه فـریـاد ســربـازت            از روی مرکب زمین خوردم

تا که نفـس هـست، بیا کـنارم * تا روی مـاهـت را دم آخـر بـبـیـنـم

اما عـمو جان، طاقـت نـدارم * تو را غریب و بی کس و مضطر ببینم

بـبـیـن چـقــدر زیــبــا شــدم             چـه خـوش قـد و بـالا شـدم

شــکـــــر خـــدا فـــدا شــدم

من مجـتـبای کـربلام* من مجـتـبای کـربلام* من مجـتـبای کـربلام

************** حضرت علی اصغر **************

داره مـی‌ســوزه دلــم عــلـی            از داغ تــو حـاصــلـم عـلـی

می‌دونی که عـاقـبـت می‌شه            شــرمـنـدگـی قـاتــلـم عــلـی

دارم می‌سوزم، که پیش دریا * این خیمه‌ها حتی یه قطره آب نداره

کردم دعا تا، شاید علی جان * از آســمـان کــربـلا بــاران بــبــاره

ســــرِ تــــو آویِِـــزان شـــده            جـسـم تـو نـیـمـه جـان شـده

کــار ســـپـــاه آســـان شــده

لای لای علی، لای لای علی* لای لای علی، لای لای علی* لای لای علی، لای لای علی

******************

با قـلب خـون می‌بـرم تـو را            ای غــنـچـۀ پــرپــرم تـو را

زیـر عــبــا مـی‌بــرم حـــرم            ای طـفـلـک بـی‌سـرم تـو را

چی کار کنم من، کجا برم من * جان می‌ده مادرت اگر تو رو ببینه

در پشت خیمه، یا توی صحرا * باید تو را خاکت کـنم راهـم همینه

شــرمـنــده‌ام مـن از ربــاب            کـشته تو را یک قـطـره آب

لای لای علی آرام بـخـواب

لای لای علی، لای لای علی* لای لای علی، لای لای علی* لای لای علی، لای لای علی

*************** حضرت علی اکبر **************

حـرفی بزن ای عـلـی با من            می‌میـرم از داغت اینجـا من

ای قـــوت زانــــوی بـــابـــا            افـتــادی افــتـادم از پــا مـن

از جا بـلـنـد شو، هـستی لـیـلا * هـیچ کس به فـریاد من تـنها نمـیاد

می‌خوام تو را باز، بغل بگیرم * اما دیـگه دسـتـای من بـالا نـمـیـاد

ای هــسـتـی ام ؛ ای اکــبـرم            دارد مــی‌ســوزد جــــگــرم

عـــمــه رســیــده از حـــرم

ای وای عـلی اکـبـرم* ای وای عـلی اکـبـرم* ای وای عـلی اکـبـرم

******************

ایـنـجـا تو را کـوفــیـان زدند            بـا کـیـنـه بـا نـیــزه‌هــا زدند

یـــاد غـــم مـــادر افـــتـــادم            تــا کـه تـو را بـی‌هــوا زدند

هر جا که میرم، گل داده جسمت * باید چقدر لاله از این صحرا بچینم

آه ای علی جان، سختِ که تنها * جـسم تو را میـان این عـبا بچـیـنم

سخت است تو را ای اکـبرم            بـه ســمــت خـیــمـه بــبــرم

بــایــد بـیــان اهـــل حــــرم

ای وای عـلی اکـبـرم* ای وای عـلی اکـبـرم* ای وای عـلی اکـبـرم

*************** حضرت عباس ****************

افــتــادی و لـشـکــرم افـتــاد            افــتـادی و خـواهــرم افـتــاد

ادرک اخــا گـفــتـی و دیــدم            تـو قــتـلـگــاه مــادرم افــتـاد

وقتی برادر، افتادی از زین * از غصه‌ات در خیمه‌ها افتاده خواهر

جسمت برادر، صد پاره گشته * الْآنَ انْـكَـسَـرَ ظَـهْـرِی؛ ای بــرادر

آه ای امــــیـــر لـــشــگـــرم             خــیـز و بــبــیـن بـی یـاورم

داغــت شــکــسـتـه کــمــرم

سـقّـای دشت کـربـلا * سـقّـای دشت کـربـلا * سـقّـای دشت کـربـلا

******************

تــنــهــا امــیــد قــیـــام مــن            پـشـت و پــنــاه خـــیــام مـن

تـا که تـو هـسـتی حـرم امـنِ            ای ذوالــفــقــار نــیـــام مــن

حالا که جسم، تو روی خاکِ * انگار داره پشت همه عالم می لرزه

ای غیرت الله، برخیز و بنگر * دشمن کمینم را کشد با تیـر و نیـزه

گـر چـه شـده دسـتـات قــلــم            تـکــیـه بـزن بـه ایـن عــلــم

دشـمــن رســیــده بـه حــرم

سـقّـای دشت کـربـلا * سـقّـای دشت کـربـلا * سـقّـای دشت کـربـلا

***************** شب عاشورا ****************

آمـــد شـب آخـــر حــســیــن            دلــواپـس خــواهــر حـسـیـن

بـا چـشـم تـر مـثـل پــروانـه            مـی‌گـرده دور سـر حـسـیـن

صحـرا گرفـته، بوی جدایی * می‌بـاره اشک فـاطمه از چشم زینب

تو اوج گـریه، با هر بهانه * می‌گـرده دور قـامت مـولایـش امـشب

غــوغـایـی شـد تـو کــربــلا            از آســمـــان خــیــمـــه‌هــــا

مـی‌بــارد بـــــاران عــــــزا

واویـلــتـاه واویـلـتـاه * واویـلــتـاه واویـلـتـاه * واویـلــتـاه واویـلــتـاه

******************

شد کـربـلا غـرق اشک و آه            دارد بــرا شـــاه بــی‌ســپـــاه

یـه مــادر قــد خـــمــیــده‌ای            روضه می‌خـونه تو قـتـلگـاه

روضه می‌خونه، از داغ فردا * از پیکری که میره زیر سم مرکب

در عـصر فـردا، یکّـه و تنها * فـریـاد وا مـحـمّـدا سـر داده زیـنـب

مـی‌خـوانـد از شـتـاب تـیــر            از اصـغــر بـــدون شــیـــر

از گـــریـــۀ بــابــای پــیـــر

واویـلــتـاه واویـلـتـاه * واویـلــتـاه واویـلـتـاه * واویـلــتـاه واویـلــتـاه

*************** قتلگاه سیدالشهدا ***************

هـر جـوریــه پــاشـو بـرادر            از قـتـلـگــاه زیـنـب و بــبـر

مــانــدن مـیــان نـامــحـرمـا            سـخـتِ بـرا دخـتــر حـیــدر

پشت پناهم، پاشو کمک کن * باید بـرم خـیمه ولی می لـرزه زانوم

چشمهای خیسم، سیاهی میره * نمی‌زاره از جا بلـند شم درد پهـلـوم

بـرات بـمـیــره خــواهــرت            خـاکـی شــده مــوی ســرت

جــدا شـد از هــم پـیـکــرت

بـــرادر غـریـب مـن* بـــرادر غـریـب مـن* بـــرادر غـریـب مـن

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کنید. ضمناً ابیات مربوط به شهادت عون و محمد بن عبدالله ( فرزندان عبدالله بن جعفر و حضرت زینب سلام الله علیها) نیز به دلیل ایرادات متعدد روایی و محتوایی کلاً حذف شد.

دلـتنگ بابام، چیزی نمیخوام * چرا آوردن پیشم این طشت غذا رو

می‌شه نگیری، چشـامو عمه * هر جـوریه بایـد بـبـیـنم من بابـا رو

بــایـد مــنــم نـیــزه بــردارم            حالا سر پـیـکـرش دعـواس

جسمت برادر، به هم می‌ریزه * بـلـنـد نـشـو بـه احـتـرام مـادر مـن

آه ای بــــرادر پـــا نـــشـــو             ایــن دم آخـــر پــــا نـــشــو

مـی‌مـیــره مــادر پــا نـشــو

تو اوج گـریه، با هر بهانه * می‌بوسه زینب حنجـر حسین و امشب

ابیات زیر به دلیل عدم رعایت توصیه‌های علما و مراجع و عدم رعایت شأن اهل بیت؛ تغییر داده شد.

دنـــبـــال تــــو در بـــه درم            دارد مــی‌ســوزد جــــگــرم

وقتی برادر، افتادی از زین * شد از غمت خاک دو عالم بر سر من

ای غیرت الله، چشماتو وا کن * دور و بر خیمه پر از چشمای هرزه

روضه می‌خونه، از خیمه سوز * از گریه‌های معجر رباب و زینب

ابیات زیر به جهت انتقال بهتر معنای شعر و انطباق بیشتر با روایات معتبر تغییر داده شد.

وقــتـی پـریــشـانـم حــسـیـن            بـا گـریـه مـی‌خـوانـم حسین

کاش می‌نـوشتم، نـامه به آقـا * نیا که کـوفه شهر نیـرنگ و فـریبِ

اما عـمو جان، طاقـت ندارم * نمی‌توانم که تو رو با چشم تر ببـینم

شـایـد اگـر تو، دوام بـیـاری * از آســمـان کــربـلا بــاران بــبــاره

لـب هـای تـو گـلـگـون شـده            جـسـم تـو نـیـمـه جـان شـده

ذکر سینه زنی دهۀ اول محرم ( ۱۰ شب )

شاعر : مجتبی صمدی شھاب نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                                         طلیعه ماه محرم

سلام ای عـزیـز دو عـالـم            سـلام ای شـهـیــد مُــحــرّم

شده دیـن حـق از تو زنـده            بـود اسـم تـو اســم اعــظـم


تو دریای رحـمت تو خـون خـدایی            شه تـشـنـه لـب در صف كـربـلایی

به دوش نـبـی جـای تـو بـوده اما؛ سر جـدایی

شدی محروم از مهر مادر*  شدی پامال پای لـشگر*  به غارت رفت از تو انگشتر

غـریـب مــادر یـا ثـارالله*  غـریـب مــادر یـا ثـارالله*  غـریـب مــادر یـا ثـارالله

**************************************************

نــســیــم مــحــرم وزیـــده            قـد و قـامـت مـه خـمــیــده

مـرا لـطـف زهـرا دوبـاره            بـه بـزم عـزایـت كـشـــیده

بـه درگــاه تـو آمـدم دیــده گــریـان            شدم مـیهـمان تو ای تـشـنه مـهـمان

بـود حـال من حـال حُـرّت كه آقـا؛ شد پشـیمان

به یاد غـمهایت می‌سوزم*  به یـاد لـبهـایت می‌سـوزم*  به یـاد آوایـت مـی‌سـوزم

غـریـب مــادر یـا ثـارالله*  غـریـب مــادر یـا ثـارالله*  غـریـب مــادر یـا ثـارالله

**************************************************

فــدای تـو و بــچــه‌هــایـت            فــدای تـو و خــاك پــایـت

الـهـی كه روزی بــمـیــرم            بـرای تـو در كــربــلایـت

شـدی خـسـته و تـشـنـه قـربـانی آقا            شـدی كـشـته با زجـر طـولانـی آقا

شده كار من روز و شب آه و روضه خوانی آقا

شد ازنیزه پُرخون پهلویت*  شده شانه با نـیزه مویت*  نشـسته پنجه بر گـیسویت

غـریـب مــادر یـا ثـارالله*  غـریـب مــادر یـا ثـارالله*  غـریـب مــادر یـا ثـارالله

*******************مسلم ابن عقیل**********************

مـنــم سـر بـه دار تـو آقــا            كه در كـوچه افـتادم از پـا

بـه تـو نـامـه دادم بـیــایـی            خجل هستم از روی زهرا

نـمـانـده بـرای تو در كـوفـه یـاری            به غیر از من اینجا تو محرم نداری

شـده كـار سـردار تو از غـریـبـی؛ آه و زاری

میاورهمراهت اصغر را*  میاور همراهت دختر را*  میاور همراهت خواهر را

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

******************* ورود به کربلا *********************

شده جـسـم عـالم پر از تب            شـده سـیـنـه از غـم لـبـالب

به جاه و جـلال و شكوهی            پـیـاده شـد از نـاقـه زیـنـب

عــصـایـش شـده شـانـۀ مــاه لــیـلا            ركـابـش شده دست و زانـوی سـقـا

می‌آیـد بگـوش دل از این بـیـابـان؛ آه زهــــرا

رسد از این صحرای سوزان*  شمیم اشك و آه و هجران*  ندارد اینجا ابر و باران

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

در این سو همه مست دلبر            در آن سـو سیـاهی لـشـگر

در این سو همه با خـدایـند            در آن سو شده جـمعِ کافـر

شده خـیـره چشمان زینب به یارش            الــهــی نـیـفــتـد گـره بـیـن كــارش

الهـی نـبـیـند شده شـمـر و خـولی؛ همجوارش

الهی زینب در این صحرا*  نبیند غرق خون یارش را*  شـده پـامـال زیـر پـاهـا

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

*******************حضرت رقیه **********************

مـنـم دخـتـر مـو پـریـشـان            مـنـم حـوری دیـده گـریـان

مـرا بـا خـودت از خـرابـه            بـیـا و بـبـر ای پـدر جــان

پـدر بـعـد تـو سـایـبـان سـرم رفـت            رمـق از تن خـسته و پـیـكـرم رفت

شدم مثل زهـرا بـبـین چـهـره‌ام به؛ مادرم رفت

شـدم آواره بـیـن صـحـرا*  لـباسـم پـاره شـد ای بـابـا*  شده زخمی جسمم سرتا پا

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

مـن آن درد پُـر مـاجـرایـم            كه با هـر چـه غـم آشـنـایم

مرا چـكـمه كـرده نـوازش            شـكـسـتـه شـده دنـده‌هــایـم

الـهـی كـه عـمـرم دگـر سـر بـیـایـد            نـفـس در گــلـویـم بـه آخـر بـیــایـد

چنان كنده شد موی من كه بعید است؛ در بیاید

مرا تا كه بـی‌بـابـا دیـدنـد*  الـنـگـوهـایم را دزدیـدنـد*  مرا هو كردند و خـندیـدند

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

******************عبدالله بن الحسن *********************

عـمـوی بـه خـون آرمـیـده            كه جـان بر لـبانت رسـیـده

بـمـیـرم نوك تـیـر و نـیـزه            به مـوی تو شـانه كـشـیـده

تـرك خـورده مثل كـویـری زبـانت            ز بس رفته خون از تو رفته توانت

رسـیـدم كه قـاتـل برد نـیـزه‌اش را؛ از دهـانت

سپـر می‌سازم دستـانـم را*  دهـم دستانم را چون سـقـا*  زنــــم از دل داد وا اُمــا

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

منم از تو و قوم و خویشت            كه حـالا رسـیـدم به پیـشت

چـگـونـه بـبـیـنـم كه قـاتـل            زند پنجـه‌اش را به ریشت

رسـیـدم كه اینـجـا نـمـانی تـو تـنهـا            مكـش ناخنت را روی خاك صحرا

بـمـیرم كه كوبـیـده گـشتـه تنت از؛ رد پــاهــا

من از جام عشقت هستم مست*  حلالم كن كه خون این دست*  به روی ماه رویت بنشست

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

*******************قاسم بن الحسن *********************

كـجـایــی عــزیــز بــرادر            كجایی گـل سـرخ و احـمر

كجـا گـم شدی بین صحـرا            صــدایــم بــزن بـار آخــر

یـتـیـم حـسن در بـرم میـدهـی جـان            فـتادی چو غـلـطان به خاك بـیـابان

تنت مثل گـل وا شده بسكه گـشـتی؛ نیـزه باران

شـمیم خـون بویت واویلا*  شده در هم رویت واویـلا*  كـشیـده شد مـویت واویلا

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

ز غم نجمه در خیمه مانده            بـرای تو مـرثـیـه خـوانـده

چه كس سینه‌ات را شكسته            به تـو ارث زهـرا رسانـده

تو را مـی‌بـرم گـرچه جـانی نـدارم            ز داغ تـو دنـدان به هـم می‌فـشـارم

چنان اکـبـرم ای گـل من به رویت؛ سر گذارم

ز داغت شد نجمه آزرده*  خسوف خون نورت را بُرده*  گـل شادم گـشتی افـسرده

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

***************** حضرت علی اصغر********************

قــنــاری خـامــوش مــادر            ز آغـــوش بـابـا زدی پــر

خـدا تـسـلیت گـفـتـه داغت            غــم تـو نـیـایــد بــه بــاور

پریـدی تو از بیـن گهـواره اصغـر            ببـین مـادرت گـشته بیچاره اصغـر

گـلوی نحـیـف تو و قـلـب من شد؛ پاره اصغر

دلـم بی‌سـامـان شد لالائی*  سـرت آویـزان شد لالائی*  نـوایم سـوزان شد لالائی

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

بـبـیـن صبـر بابـا سـر آمد            بـبـین لـرزه بر پـیـكـر آمد

از این تیر مرد افکنی که            به حـلـقت از آن لشکر آمد

شدم مـات و حـیـران مـیـان بـیـابان            ز چـشـمـم بـبـارم به كـام تو بـاران

نـهـانت كـنـم تا نـیـفـتـی تـو گـیـر؛ نیزه داران

بخواب آرام ای جان بابا*  که بعد از این گردی در عُقبا*  تو مهـمان دامان زهـرا

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

****************** حضرت علی اکبر********************

به مـیـدان رود مــاه لـیــلا            به لشگر زند شیر صحـرا

الـهـی نـیــفـتـد بـه خـاك و            نـگــردد تـنـش اربـاً اربــا

پــــدر طــاقــت داغ او را نــــدارد            به روی پُـر از زخـم او سر گـذارد

اگر خـواهرش بهـر یـاری نـیـایـد؛ جان سپارد

شكـسـته آمـد بابا سـویش*  شكـسته شد خـط ابـرویش*  درآمـد لاله بر گـیـسویش

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

ز تـیغ عـدو دست و پا زد            پـدر از غـمـش نـالـه‌ها زد

عـلـی را عـدو مـثل زهـرا            به یك ضـربـۀ بـی‌هـوا زد

شـبـیـه عــلـی شـد شـبـیـه پـیـمـبــر            سرش وا شد از ضربۀ تـیغ لـشگـر

گـرفـتـه گـلـوی اذان گـوی ما را؛ خون حنجر

به هم خورده روی زیبایش*  كشد بر خاك صحرا پایش*  شده كم سو چشم بابایش

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

******************* حضرت عباس *********************

عــلــمــدار نـــام آور مــن            چه خـاكی شده بـر سر من

پُر از عـطـر یـاسی گـمانم            شــده زائــرت مـــادر مـن

تـوئـی افـتـخـارم كـه والا مـقــامـی            زدی در دل شـط ولی تـشنـه كامی

بمیرم كه بر جسم نازت سه شعبه؛ زد حرامی

به راهـم افـتاده دسـتانت*  شده جانم بر لب چون جانت*  شده پاره پلـك چـشمانت

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

پر از لرزه گردیده این تن            رود تــا فـــلـك نــالــۀ مـن

جـمـال تـو گـردیـده درهـم            سرت واشد از ضرب آهن

شكـسـته كـمـر گـشـتم و قـد خـمیده            خـبـر از بـلا بی‌تـو بر من رسـیـده

اگر برنـخـیـزی عـدو دخـتـرم را؛ مـو كـشیده

سر بالینت هستم حیـران*  كـشم آهی با چشم گـریان*  شود زینب بی‌تو سرگردان

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

******************* شب عاشورا **********************

شـب آخـر است و رهـایـی            جـز آهــم نــدارم دعــایـی

الـهـی نـبــیــنــم كـه فــردا            تو خـورشید بر نـیـزه‌هایی

الـهـی نـبـیـنـم پـس از ظـهـر فــردا            تن بی‌سرت غـرق خـون زیر پـاها

الـهـی نـكـوبی سـرت بـر بـیـابان؛ پیش زهـرا

شب آخر هست و بی‌تـابم*  ز كابوس فردا بی‌خـوابم*  غـمت چون شمعی كرده آبم

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

**************************************************

ز تـو دیـده را بـر نـگـیـرم            بـه دام مـصـیـبـت اسـیــرم

دعا كن كه قبل ازتو امشب            رسـد بر لـبـم جان بـمـیـرم

زن بی‌كس و خسته در شوره زارم            سـرم را ســر زانــویـم مـی‌گــذارم

ز تو دیده‌های پُر از خون خود را؛ بـر نـدارم

شود صبح فـردا عـاشـورا*  سرغـارت بر جـسمت آقا*  سر نعـشت می‌گـرد بلـوا

واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا*  واویـــلا واویــلا واویــلا

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر تغییر داده شد؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کنید. ضمناً دو بند مربوط به شهادت عون و محمد بن عبدالله « فرزندان عبدالله و حضرت زینب» به دلیل تحریفی بودن مطالب و عدم رعایت شأن اهل بیت کلاً حذف شد.

یـتـیـم حـسن در بـرم میـدهـی جـان            فـرو رفـته جـسمت به خاك بـیـابان

عروس تو در خـیـمه مانده            بـرای تو مـرثـیـه خـوانـده

بریزد به هم صورتت گر به رویت؛ سر گذارم

ز داغت شد نجمه آزرده*  خسوف خون نورت را بُرده*  ز بسكه پا بر رویت خورده

به حلقت سه شعـبه نشسته            سـه دنـدان شـیـری درآمـد

بخـواب آرام ای جان بابا*  الهی كه بعـد از عاشورا*  نـبـاشی روی نـیـزه بـالا

بمیرم كه بر چشم نازت سه شعبه؛ زد حرامی

به پیـش پدر دست و پا زد            پـدر از غـمـش نـالـه‌ها زد

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر، و یا عدم رعایت شأن اهل بیت تغییر داده شد؛

در این سو همه زار و مضطر            در آن سـو سیـاهی لـشـگر

در این سو همه در حجاب و            در آن سو همه فكر معجـر

الهی زینب در این صحرا، نبیند غرق خون یارش را، شـده بـازیـچـه زیـر پاها

ابیات زیر در تمام سایت‌ها « تا جائیکه ما بررسی کردیم» بصورت زیر آمده است که احتمالا اغلاط تایپی است و موجب بر هم خوردن وزن، آهنگ و معنای شعر شده است، لذا جهت رفع نقص اصلاح گردید.

میاورهمراهت اصغر را*  میاور همراهت دختر را*  میاور هـمراهت دخـتر را

سپـر می‌سازم دستـانـم را*  دهـم دسـتـانم را چون سـقـا*  زنــــم از دل داد وامــا

تنت مثل گـل وا شده بسكه گـفـتی؛ نیـزه باران

پُر از عـطـر یـاسـی گمان            شــده زائــرت مـــادر مـن

ذکر زمزمه ای دهۀ اول محرم ( ۱۵ شب )

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                    خروج قافلۀ کربلا از مکه

از حـریـم کـعـبه عـشق آید آوای جدایی            کـاروان آل طـه مـی‌شــود کـربــبـلایـی

جان و جانانه حسین است            صاحبِ خانه حسین است


یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا(۲)

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

هست در این عرصهٔ عشق، شیر مردان دلاور            قاسم و عون و بُریر و، عابس و عبّاس و اکبر

جُـمـلـه فـخـرِ عـالَـمـیـنـند            جـان نـثـاران حــسـیـنـنـد

یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا(۲)

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

قلب یاران ولایت غرق شور و بی‌قرار است            بین هفتادُ دو عاشق، یک نفر هم شیر خوار است

او بهـشتـش دوش باباست            مـقـتـلـش آغـوش بابـاست

یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا(۲)

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

روز تَـرویه خـدایـا سِـرِّ آنها بر ملا شد            بهـر حُجّاج شهادت کـربلا دشت مِنا شد

هـجـرتی آن زُمـره کردند            حج بَـدَل بر عُـمره کردند

یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا، یاحسین عزیز زهرا(۲)

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

***********************مسلم بن عقیل ***********************

آسمان عـاشـقی را تا قـیامت ماه عـشقـم            مسلمم من مسلمم من جان نثار شاه عشقم

شد روان اشک از دو عینم            مـن فــدایــیِ حــســیــنــم

یا حسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حسین میا به کوفه

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ای امان از درد غربت ای امان از بی‌مُجیبی            غیر طوعه یار من نیست بین این شهرِ غریبی

پُــر ز دردِ کـوفـه هـسـتـم            کـوچه گـردِ کـوفـه هـستم

یا حسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حسین میا به کوفه

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

وعده‌هاشان جُمله پوچ است این لعینانِ پُر از ننگ            باغ ها و بوستانها گشته تیر و نیزه و سنگ

غـم زده در دل شـکــوفـه            سـیـدی مــیــا بـه کــوفــه

یا حسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حسین میا به کوفه

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

بر سر دارالعماره مُضطر و جان بر لبم من            هم به فکر غربت تو هم به فکر زینبم من

کـوفــیــان وفــا نــدارنــد            از شــمـا حــیــا نــدارنــد

یا حسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حـسین میا به کوفه، یا حسین میا به کوفه

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

***********************ورود به کربلا ***********************

قلب عالم بر غمی سخت تا قیامت مبتلا شد            سیّـد و سـالار زیـنب وارد کـربـبـلا شد

زیـن حـریـم کـبــریــایــی            مـی‌رســد بــوی جــدایـی

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

چون رسیده کاروان بر آن زمین سرخ و غم بار            خیمه‌های عشق برپا شد به دستان علمدار

او که مـاه بی‌قـریـنه است            او که اُمّـیـد سکـیـنه است

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ناله زد یک نازدانه با دلی محزون و سوزان            کِی پدر ما را به سوی شهر یثرب باز گردان

دَر دِلَش جُز درد و غم نیست            کِی پدر این چه زمینی است؟

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

زینب کبری به محمل گشته مَحوِ روی دلبر            گِرد او پروانه وارند قاسم و عباس و اکبر

وای از ســــوز جــدایــی            زیـنـب و روز جـــدایــی

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

************************حضرت رقیه ***********************

من سه ساله قهرمان عرصۀ عشق و وفایم            من سه ساله یادگار حضرت خیرالنسایم

مونِسَم اشک دو عین است            ذکـر من بابـا حسین است

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ای سُرورِ قلب زهرا آمدی در کنج ویران            مقدمت بر دیدگانم ای پدر جان ای پدر جان

مـن کــیَــم، نـیـلــوفـر تـو            یــــادگـــار مــــادر تــــو

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

در عزای جانگدازت ناله دارد دختر تو            رأس تو در دامنِ من پس پدر کو پیکر تو

لالـه تَـن بــودی عــزیـزم            بـی‌کَـفـن بــودی عـزیـزم

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

بین که از ظُلمِ لعینان رنگ رُخسارم پریده            قدّ این دُخت سه ساله همچو زهرا شد خمیده

مـن شــدم ای بـی‌قــریـنـه            مـثــل بــانــوی مــدیــنــه

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

بعد تو از ظلمِ این قوم مُضطر و جان بر لبم من            لیکَن ای بابای خوبم شرمسار زینبم من

چـونکه می‌شد عـاشـقـانـه            او سِـپَــر بــر تــازیــانــه

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

*********************حر بن یزید ریاحی **********************

من پشیمانم پشیمان سر به زیر از جُرم و عصیان            کن قبول این رو سیَه را سیّدی مولا حسین جان

می‌کشم ای شمس رحمت            از تـو و زیـنب خـجـالـت

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

در کمال دل سیاهی راه را بر تو بِـبَستم            گرچه لطف از تو بِدیدم قلب عترت را شکستم

حـالِ زار و سر به زیـرم            کاش از این خجلت بمیرم

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

چَکمه بر گردن فکندم گویمت ای شاه دلها            کن قبول این روسیَه را جان زهرا جان زهرا

هـسـتـم عــبـدِ نــوکـر تـو            خــاک پـــای مـــادر تــو

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

منزل من عرش عزّت مقتل من کربلایت            پیکرم ای سبط طاها خاک پایت خاک پایت

خـصـم قــوم کـافــرم مـن            جــان نــثـارِ اکـبــرم مـن

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

******************** فرزندان حضرت زینب ********************

السلام ای لاله‌های دشت ایمان و شهامت            ای فـدایی های راهِ سرخِ ایثار و شهادت

ای فــدایـی هـای مــذهـب            نـــوگــلان بـــاغ زیــنـب

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ذکرتان این بوده با شوق گرچه ما نور دو عینیم            بهر حفظ دین و قرآن جان نثاران حسینیم

عـبــدِ نـامِ شـاه عـشـقــیـم            مـا غـلام شـاه عــشـقـیــم

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

گو زَنَد دشمن به شمشیر بر تن و بر پیکر ما            تا که گردد راضی از ما تا قیامت مادر ما

تـا شــود آن مَــحـرم راز            نــزد ثــارُالَّـه سـر افـراز

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

مادرا ما جان نثاریم بر وصال کوی دلبر            جان صد چون ما فدای تاری از گیسوی اکبر

درس عشق از تو بگیریم            بـهـر حـفـظ دین بـمـیـریم

ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب، ای امان از دل زینب

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

********************** عبدالله بن الحسن **********************

آخرین جانـباز عـشقِ مکتب ثارُالّهَم من            اُسوه ایثار و صبر و معرفت عبدالّهَم من

بــر عـمــویـم جـانـفــدایـم            یـــادگــار مــجـــتــبــایــم

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

من که بودم در همه عُمر، واله و مدهوشِ دلبر            گشته از فَرطِ محبّت مقـتَلَم آغـوشِ دلبر

بـهـر یــارم جــان نـثــارم            عــشــق او دار و نـــدارم

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

تا صدای غربت او در حَرَم آمد به گوشم            دادم از کف صبر و گویا از سر من رفت هوشم

مـن زِ خـیـمـه پر کـشـیدم            سـوی قــربـانـگـه دویــدم

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

گرچه مانند ابوالفضل شد جدا دستم زِ پیکر            کاش می‌دادم به راهِ دلـبـر جانـانه‌ام سر

کن قبول از من زِ احسان            جـانِ نـاقـابـل عـمـو جـان

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

*********************** حضرت قاسم ***********************

ای زِ پا افـتـادۀ من عـاشق و دلـدادۀ من            پا مَکِش بر روی این خاک ای برادر زاده من

قـاسـمـم ای نـور عــیــنـم            چَـشم وا کـن من حـسـیـنم

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

از فَـرَس افتاده‌ای و مُحـرم کوی ولایی            خوش به حالت ای عزیزم، زائر خیرالنسایی

خونجگـر در عـرش اعلا            از غـم تـو گـشـتـه زهـرا

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ای حَسن را پارهٔ تن ای فروغِ نور داور            از جفای اهل کوفه یاسِ جِسمت گشته پرپر

چون شدی بشکسته سیـنه            زنــده شــد داغ مــدیــنــه

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

گرچه با اَحلا عسل شد حدّ عِشقت بی‌نهایت            تشنه لب جان می‌سپاری می‌کشَم از تو خجالت

ای گُــل بــــــــرادر مــن            اَجــر تــو بــا مــادر مـن

ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان، ای عمو جانم حسین جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

********************* حضرت علی اصغر *********************

بر دل اهل دو عالَم زَد شَرَر بُغض نگاهش            کودک شیر خواره‌ام شد روی دستم قتلگاهش

راه عــزّت را نـشــان داد            کودک من تـشـنه جان داد

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

بانگ هل من ناصرم چون شد طنین افکن به صحرا            ناگهان در خیمه‌ها شد بین زنها شور و غوغا

بــر نــوای حــنــجـر مـن            داد پــاســخ اصـغــر مـن

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

کِی عزیز فاطمه من بین مَهدَم بر تو یارم            افتخارم این بُوَد که روی دستت جان سپارم

طِـفــلـم و پــیــر کـمــالَــم            طــالـبِ تــیــر وصـــالــم

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

می‌روَم به نزد محسن تا شوم مدهوش زهرا            می‌شود در جنتُ الله، مَهدِ من آغوش زهرا

ای غــریـب کــربــلایــی            من تـو را هـسـتـم فـدایـی

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

**********************حضرت علی اکبر *********************

ای گل آلالهٔ من گـشته‌ای از کـینه پرپر            دیده بگشا بر روی من ولدی عـلیّ اکبر

ای تــمــام حــاصــل مـن            سـوزد از داغـت دل مـن

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ای که در بین خلایق اشبَه‌الناسی به جَدّم            بسکه داغ تو عظیم است از غمت خمیده قَدّم

لالـه گـون شـد پـیـکـر تو            غـرق خـون شد پیکـر تو

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ای رُخِ غرقِ به خونت تا قـیامت آفـتابم            چون کنار تو رسیدم دادم از کف صبر و تابم

شد خَموش از غم چراغم            عــمــه‌ات آمــد سُــراغــم

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

در غمت تا روز محشر آسمان بادا سیه پوش            بعدِ تو ای اکبر من شمع صبرم گشته خاموش

صیـدِ اعـدا گـشـتـه‌ای تـو            اِربـاً اربـاً گــشـتـه‌ای تـو

ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان، ولدی عـلی علی جان

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

***********************حضرت عباس ***********************

ای شهید راه قرآن ساقی طفلان ابالفضل            چشمِ اهل خیمه گشته از غمت گریان ابالفضل

قلب من شد زار و خـسته            پـشـتم از داغـت شکـسـته

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

تا صدایت را شنیدم ای تو دلدار و حبیبم            دادم از کف ای علمدار نا گهان صبر و شکیبم

بـنـگـر ای نور دو عـیـنـم            من حـسـیـنـم من حـسـیـنم

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

دست تو از تن جدا و مشک تو خالی زِ آب است            تشنه لب در بین خیمه طفل عطشان رباب است

یــادگــار حـــیـــدری تــو            آرزوی اصــغـــری تـــو

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

ای مقامَت تا قیامت در دو عالَم بی‌قرینه            آید اینجا بر مشامم عطری از یاس مدینه

آیــد ایــنــجــا، یــاور مـن            بـــوی زهــرا مــادر مـن

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

************************ روز تاسوعا ***********************

روز تاسوعا شد و دل غمزده چون عالمین است            ذکر دلهای محبّین یا ابالفضل یاحسین است

ســـاقـــیِ جـــام هـــدایـت            ای عــــلـــمــدارِ ولایــت

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

روز تاسوعا رسید و پر شده عطر گُل یاس            گشته مُحرِم قلب یاران در حریم کفّ العباس

کـعـبـه‌ام کـوی ابـالـفـضل            قـبـلـه‌ام روی ابـا لـفـضـل

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

روز تاسوعا رسید و در دل ما شور و غوغاست            گریهٔ ما نالهٔ ما از غـم جانسوز سقاست

جـلـوه‌ای از آفـتـاب اسـت            دلخـوشی بهر رباب است

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

چون امان نامه بیاورد، آن لعین بر پور حیدر            گشت شرمگین آن علمدار از علی و از پیمبر

غـرق شور و زمزمه بود            او خِـجِـل از فـاطـمـه بود

یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل، یا ابـوفاضل ابالفضل

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

*********************** شب عاشورا ************************

امشبی را شاه دین در بین عترت میهمان است            عصر فردا رأس پاکش بر روی نیزه عیان است

نـور حـق در کـربـلا بـود            مـوسـمِ ذکـر و دعــا بـود

یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

جلوه گر باشد در این دشت نورِ قَدر و فجر و صافات            جمع هفتاد و دو عاشق گرمِ قرآن و مناجات

مظهرُ الرّحمٰن حسین است            ناطـق قـرآن حـسین است

یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

آن طرف درعیش و مستی این طرف گرمِ نمازند            نافله خوان و دعا خوان غرقِ در راز و نیازند

زان میان ناگه در آن شب            نـالـه زد از غـصه زیـنب

یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

امشبی پیچیده در دشت عطر ناب یاس باشد            پاسبان اهل خـیـمه حضرت عباس باشد

سـوزد از غــم کـل دلـهــا            ای امــان از شــام فـــردا

یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا، یا حسین عزیز زهـرا

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

***********************روز عاشورا ************************

موسم غم‌ها رسیده، محشر کبری رسیده            روز تنهاییِ زینب روز عـاشورا رسیده

زین عـزا و درد و مـاتــم            قـامـت زهـــرا شـده خــم

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

نیزه و شمشیرِ دشمن بر تن آن نازنین خورد            وایْ از آن لحظه‌ای که از روی مرکب زمین خورد

گفت زهرا، زار و مضطر            ولـــدی غـــریـب مــــادر

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

اهل خیمه زین مصیبت از حرم بیرون دویدند            لیکن آنها روی مرکب یار زینب را ندیدند

ذکـر آنهـا شد به صـحـرا            واحــسـیــنــا واحـسـیــنــا

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

عالَم از این داغ عظمی تا قیامت سینه چاک است            خاک ماتم بر سر من که امامم روی خاک است

غـرق انـدوه و مِـحَـن شد            خاک صحرایش کـفن شد

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

*********************** شام غریبان ************************

هر دل غمدیده از غم شعله‌ها افروزد امشب            در میان وادیِ طَف خیمه‌ها می‌سوزد امشب

بی‌سـر افـتـاده به صـحرا            پــیـکــر فــرزنــد زهــرا

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

یک طرف آن قوم ملعون فکر ظلم و فکر غارت            یک طرف طفلی سه ساله فکر یک لحظه زیارت

در مــیــان اوج غــمــهــا            او شــده دلـتــنــگ بــابــا

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

در میان خیمه‌های آتشین در آن شب تار            حضرت زین العباد است مضطر و محزون و بیمار

نــالــه دارد از غـــم یــار            زیـنـبـش گـشـته پرسـتـار

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

****************************

گفته زینب از غریبی تو کجایی نور عینم            مـانـده‌ام تـنهای تنها یـاریَـم بِـنما حـسینم

امـشـبـی بـا قـلـب خـسـته            نـافــلـه خــوانـم نـشـسـتـه

یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر، یا حسین غریب مادر

آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا، آه و واویـلا؛ واویـلا(۲)

: امتیاز
نقد و بررسی

با توجه به اینکه تصریح بر شش ماهه بودن در کتب تاریخی متقدم و معتبر نیامده است و این موضوع برای اولین بار در قرن سیزدهم در کتاب ذخیرة الدارین آمده است بیت زیر تغییر داده شد. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

بر دل اهل دو عالَم زَد شَرَر بُغض نگاهش            کودک شش ماهه‌ام شد روی دستم قتلگاهش

ابیات زیر در تمام سایت‌ها « تا جائیکه ما بررسی کردیم» بصورت زیر آمده است که احتمالا اغلاط تایپی است و موجب بر هم خوردن وزن، آهنگ و معنای شعر شده است، لذا جهت رفع نقص اصلاح گردید.

راه عــزّت را نـشــان داد            کـودکـم تـشـنـه جــان داد

گفته زینب از غریبی تو کجایی نور عینم            مانده‌ام تنهای تنها یـاریَم بِـنما ای حسینم

ذکر سینه زنی دهۀ اول محرم ( ۹ شب)

شاعر : میثم مومنی نژاد نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                         ورودیه محرم

بـگـریـد زمیـن و بـگـریـد سـمـا            فلک نوحه خوان، سینه زن نیـنوا

سلام عـلی شـاه شـیب الخـضیب            ســـلام عــلـی ســاکــن کــربــلا


حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

بـر آن پـیـکـر پــاره پـاره سـلام            بر آن چـشـم پُـر از ستـاره سلام

بر آن قـتـلگـاه پُر از بـوی سیب            بر آن زخم بیـش از شماره سلام

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

به زخم تنت گریه‌ها مرهم است            هر آنچه به زخمت بگریم کم است

عــزادار تـو مــادرت فــاطــمـه            عزای تو عـظما ترین ماتم است

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

گدای توأم هر طلـوع و غـروب            مـنم زائـرت، قـبـرک فی قـلـوب

بگریم که پیشانی‌ات خورده سنگ            بسوزم که لبهای تو خورده چوب

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

************ شهادت حضرت مسلم بن عقیل **************

بـه دیــوار غـربـت نـهـادم سـرم            تـمـاشـایـی است، لـحـظـۀ آخـرم

تن خسته‌ام آنـقـدر خورده سنگ            شکـسته در این کـوفه بال و پرم

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

مـرا نـیـزه‌هـا بـسـتـه راه عـبـور            وفـا از دل کـوفـیـان گـشـته دور

به جدت من از ظـلم این کوفیان            شکـایت نـمایـم به یـوم الـنـشـور

حضور، شعور، نور، قبور، غیور، وفور، یوم النشور

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

به اشکـم اگر طـعـنه زد دشـمنـم            بـه روی زمـیـن گـر فـتـاده تـنـم

نفس های من شد حسین یا حسین            ســر دارم و از تــو دم مـی‌زنـم

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

اسیـرم به گـیـسـوی تو یـا حسین            مـنـم زنـده از بـوی تو یا حـسین

چه در کـوچه‌ها و چه بالای دار            نـبـیـنم به جـز روی تو یا حسین

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

************** ورود اهل بیت به كربلا *****************

رسـیـده بـوی کـربـلا بـر مـشـام            تـو ای سـرزمـیـن بــلا الـســلام

از این قـافـله بوی هجـران رسد            بـه مـنـزل رسـیـد کـاروان امـام

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

قــرار دلــم بــی‌قـــرارم مــکــن            بـه درد جــدایــی دچــارم مـکـن

هـمه دلـخـوشـی‌ام به دنـیـا تویی            دوبــاره مــرا، داغــدارم مــکـن

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

هـمـین جا بـبـوسـم گـلـوی تو را            بـبـیـنم روی خـاک، روی تو را

هـمین جا ز گـودال خـون بشنوم            ز شمشیر و از نیزه، بوی تو را

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

همین جا به خـون ساقی لشکـرم            بـه روی زمـیـن دسـت آب آورم

به روی سرش جای ضرب عمود            کـنـار تـنـش نـوحه خـوان مادرم

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

هـمین جا کـند خـواهـر من نگـاه            کـه قـاتـل رود جـانـب قــتـلـگـاه

زنـد نـیـزه بـر بـوسـه گـاه نـبـی            زمین غرق خون آسمان غرق آه

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

**********زبانحال حضرت رقیه سلام الله علیها*************

خــرابـه نــشـیــنــان پــدر آمــده            شـب هـجـر مــا را سـحـر آمـده

تـنـی بی کـفـن، مانده در کـربلا            سری غـرق خـون، از سفر آمده

ابـتـا حـسین،  یا حـسین یا حـسین (۳)

***********************

اگـــر تــازیـــانــه زده دشـمـنـت            فــدای ســر تــو، فـــدای تــنــت

بگو که کجا بر سرت خورده سنگ            بـگــو کـه بـریــده رگ گـردنـت

ابـتـا حـسین،  یا حـسین یا حـسین (۳)

***********************

تــمـام تـنـم گــشـتـه نـیـلــوفـری            ز پـروانه‌ات، مانـده خـاکـستری

خودت بین خوابم به من گفته‌ای            که امشب مرا همرهت می‌بـری

ابـتـا حـسین،  یا حـسین یا حـسین (۳)

***********************

پدر جان زد این غصه آتش به جان            اسـیـری مــا، خــنــدۀ شـامـیــان

در این روز غربت، عمویم کجاست            که می‌ترسم از خـولی و ساربان

ابـتـا حـسین،  یا حـسین یا حـسین (۳)

***********************

بـبـیـن الــتــمـاس مــرا ای پــدر            قـسـم بـر تن نـیـلـی و چـشـم تـر

بـمـان در کـنـارم اگـر مـی‌روی            بـه حـق عـمـویـم مـرا هـم بـبــر

ابـتـا حـسین،  یا حـسین یا حـسین (۳)

*********** زبانحال سیدالشهدا با حضرت قاسم ************

گـل من چه زیـبـا شـکـوفا شـدی            اجل شد عسل، غرق احلی شدی

بنازد عـمـویت به جـنگ آوریـت            تو ای نو نـهـالـم چه رعـنا شدی

گـل مـجتـبـی، ای یـتــیـم حـسـن (۳)

***********************

مزن دست و پا پیـش چـشم تـرم            مکـش پـا به روی زمین در برم

گـل مـجــتـبـی ایـن تـن پـاره را            در آغـوش خود می‌بـرم تا حـرم

گـل مـجتـبـی، ای یـتــیـم حـسـن (۳)

***********************

پر از خاک و خون خیمه گاهت شده            یـتـیـمـی تـو و این گـنـاهـت شده

رسـیـده ز صـحـرا شـمـیم حـسن            عـجـب دیـدنی قـتـلـگـاهـت شـده

گـل مـجتـبـی، ای یـتــیـم حـسـن (۳)

***********************

شــده مــاه مـن پــاره پــاره بـدن            گـل لالـه‌ام گـشـتـه نـقـش چـمـن

عـمـو از غـمت شد اسیـر محـن            سـلامٌ عـلـی قـاسـم بـن الـحـسـن

گـل مـجتـبـی، ای یـتــیـم حـسـن (۳)

************ حضرت علی اصغرعلیه السلام **************

شـده بــســتــه مــهــریـۀ مــادرم            عـطـش سایه کرده به چـشم ترم

حـرم تـشـنه و تـشنه تر از حـرم            بُـوَد ای خـدا، نـازنـیـن اصـغـرم

لالای اصغـرم، لایـی لایـی عـلی (۳)

***********************

دو چشم چو دریای تو دیدنی است            تـمـنـای بـابـای تـو دیـدنـی است

اگـر چـه تــمـام حــرم تـشـنـه‌انـد            ترک های لـبهای تو دیـدنی است

لالای اصغـرم، لایـی لایـی عـلی (۳)

***********************

فـلـک بـا دل مـا چه‌هـا کـرده‌ای            چه خـون بر دل لالـه‌ها کرده‌ای

الـهـی بـسـوزی تـو ای حـرمـلـه            که طـفـلی ز مـادر جـدا کرده‌ای

لالای اصغـرم، لایـی لایـی عـلی (۳)

***********************

زبانحال حضرت رباب (س)

بـیا آسـمـان شـور بـاران بخـوان            بیا با دو چـشـمان گریان بخـوان

بـــیــا مـــادری را تــســلا بـــده            بیا روضۀ طفـل عطـشان بخوان

لالای اصغـرم، لایـی لایـی عـلی (۳)

***********************

دل مــادری را بـه مـحـنـت مـده            گـل سـرخ او را به غـارت مـده

لب کـوچکی از عـطش پُـر شده            دگـر مــادرش را خـجـالـت مـده

لالای اصغـرم، لایـی لایـی عـلی (۳)

***********************

عـلی هـسـتم و دست تو مـنـبـرم            به شمـشیرها گـو که من حـیدرم

بـیا حـرمـلـه با سه شـعـبـه بـزن            ببـین که سپـر می‌شـود حـنـجـرم

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

فـلـک تو اسـیـرم به دنـیا مـکـن            بـه گـهـوارۀ غـصه تـنـهـا مکـن

نمی‌خـواهـم آبی، پـدر، جـان من            از این سـنگ دلـهـا تـمـنا مـکـن

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

************* حضرت علی اکبرعلیه السلام **************

دلا گـریـه کن در عـزای حـسین            بخـوان نـوحـۀ کـربـلای حـسیـن

قـدم نه به صحن و سرای حسین            سـفـر کن به پـائـین پـای حـسـین

سـلامٌ عَـلـی، عـلـی ابن الحـسـین (۳)

***********************

بـه آئـیــنـۀ تـو قــمـر بـوســه زد            به زخـم تن تو، جگـر بـوسه زد

لـب تـشـنـه‌ات را بـهـانـه نـمـود            لـب تـشـنـه‌ات را پـدر بـوسه زد

سـلامٌ عَـلـی، عـلـی ابن الحـسـین (۳)

***********************

پس از تو جهان شب شده وای من            پریـشان چو زینب شده وای من

تـو را در عـبـا چـیـدم امـا دریـغ            تـنـت نـا مـرتـب شــده وای مـن

عـلـی اکــبـرم، ای گـل پــرپــرم (۳)

***********************

دو تا فرق تو هـمچو حـیدر شده            بــرای تـو سـاقـی پـیـمـبــر شـده

سر تو شکـسته ز ضرب عـمود            تنـت بـوسـه بـاران خـنـجـر شده

عـلـی اکــبـرم، ای گـل پــرپــرم (۳)

***********************

چه شـد یـوسـفـم با تـن اطـهـرت            ببـوسـم لـب و روی پـیـغـمـبرت

چه گـرگی تو را پاره پاره نمود            نه پـیـراهـنی مـانـده نه پـیکـرت

عـلـی اکــبـرم، ای گـل پــرپــرم (۳)

***********************

بـخـنـدد عــدو بر دو چـشـم تـرم            چگـونـه تنـت را به خـیـمه بـرم

بـمـیــرم کـنـار تـنـت ای جــوان            اگـر پــاسـخـم را نــدی اکــبــرم

عـلـی اکــبـرم، ای گـل پــرپــرم (۳)

********** زبانحال سیدالشهدا با حضرت عباس*************

خـدایا به خـون خـفـتـه آب آورم            بر این پاره تن، نوحه خوان مادرم

نـمـانـده سـری تـا به دامـن نـهـم            نـمـانـده تـنـی تـا به خـیـمـه بـرم

ابـوفـاضـل ای ســاقـی لـشـکـرم (۳)

***********************

برای غـمـت خـون بـبـارد حـرم            تو گر جان دهی، جان سپارد حرم

مخواب ای عـلـمدارم من بعد تو            دگر خـواب راحـت نـدارد حـرم

ابـوفـاضـل ای ســاقـی لـشـکـرم (۳)

***********************

دو دستـت جـدا تـا ز پـیکـر شده            ببـیـن دشـمـنـم بـی‌حـیـا تـر شـده

میان عدو صحبت از غارت است            مـیـان حـرم حـرف معـجـر شده

ابـوفـاضـل ای ســاقـی لـشـکـرم (۳)

***********************

ز داغـت بـرادر قـدم گـشـتـه تـا            دو دست عـلم گـیرت از تن جـدا

سرت را بر آور ز خاک و ببین            چه آیـد پس از تو سـر خـیـمـه‌ها

ابـوفـاضـل ای ســاقـی لـشـکـرم (۳)

***********************

دگـر خـواب راحت نـدارد حـرم            لـبــاس اسـیـــری تـن دخــتـــرم

به خیمه شده خواهـرم سـوگـوار            کــنــار تـو نـوحـه ســرا مــادرم

ابـوفـاضـل ای ســاقـی لـشـکـرم (۳)

**********زبانحال حضرت زینب در قتلگاه امام *************

زمیـن لـرزد و آسـمـان غـرق آه            به یک تن زدند، از ستم یک سپاه

نهادم به روی سرم هر دو دست            کـه قـاتـل رود جـانـب قـتـلـگــاه

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

دویـدم به هـر سـو به دادم برس            و یـا حیّ و یا هـو به دادم بـرس

رسیـدم به جـایی که از بی‌کـسی            به دشمـن زدم رو، به دادم برس

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

منم نوحه خوان، مادرم دل غمین            که گـلچـین شده با گـلم هـمنشـین

روی برگ گل می‌کشد خنجر و            نـشـسـته به بـالای عـرش بـرین

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

بـود زیـنـت خـاتــم الـمـرسـلـیـن            بـود فـرش او بـال روح الامـیـن

مـزن، نا مـسلـمان به قـرآن تو پا            نخوابان تـنـش را به روی زمین

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

***********************

مزن بر تنـش ای سنان رحم کن            مبر خاتـمـش، ساربان رحـم کن

بگو قاتـلش را که خنجـر مکـش            بر این کـشتۀ نیـمه جان رحم کن

حسین، یا حسین یا حسین یا حسین (۳)

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت بت روایت های معتبر تغییر داده شد، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه فرمائید.

مـرا طـوعـه مهـمـان نموده ولی            تو مهـمان خـولی شوی در تنور

به زیـر سـم اسـب این دشـمـنـان            تو ای نو نـهـالـم چه رعـنا شدی

بـمـیــرم کـنـار تـنـت ای جــوان            نـمی‌آمد از خـیـمه گر خـواهـرم

بخواب ای دو چشمان خونین ولی            دگر خـواب راحـت نـدارد حـرم

ذکر سینه زنی دهۀ اول محرم ( ۱۰ شب)

شاعر : یاسر مسافر نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                            مسلم ابن عقیل

ای پـسر زهـرا، کـوفه میا مولا            چرا که نایاب است، مهر و وفا اینجا

چه مشهود است در این کوفه فریب و مکر و دروغ


و بازار فـروش تـیغ و نـیـزه‌هـاشان شلوغ

سفیر عشق تو منم من            بـرایت پُـر مـحـنـم من

امـیـری یـابـن الــزهــرا، امـیـری یـابـن الــزهــرا (۲)

**********************************

اگـر که می‌آیـی، بـیا به تـنهـایی            مـیاور ای جانا، گـلان زهـرایی

نـظـر کن غـصـه و تـنـهـایـی سـفـیـر خود

کـه مـی‌گــریـد بـرای غـربـت امـیـر خـود

سفیر عشق تو منم من            بـرایت پُـر مـحـنـم من

امـیـری یـابـن الــزهــرا، امـیـری یـابـن الــزهــرا (۲)

************ورود به کربلا **************

خیمه مزن مولا، در دل این صحرا            ببین کمر بستند، به قتل تو اینجا

دلـم دلـشـوره‌ات دارد تـمـام حــاصـل مـن

در ایـنـجـا مـی‌شـود آه و غـم تو قـاتـل من

در این چند روزه برادر            مشو دور از چشم خواهر

حسین جـانم حـسین جان، حسین جـانم حـسین جـان(۲)

**********************************

مشام جان پُر شد، ز بوی عطر یاس            بـیـا کـنـار من، بـرادرم عـبـاس

کـنـار خـیـمـۀ جانم، تـو خـیـمـه‌ام کـن بـپـا

خودت هم لحظه‌ای دورتر نـشو ز پیش ما

در این چند روزه برادر            مشو دور از چشم خواهر

ابــوفـاضـل یـا عــبــاس، ابــوفـاضـل یـا عــبــاس (۲)

************حضرت رقیه **************

همسفـر نی هـا، خوش آمدی بابا            که سر زده با سر، رسیده‌ای اینجا

شـبـیـه مـادرت زهــرا قــدم خـمـیـده شـده

خـبر دارد عـمو که موی من کـشیده شده؟

سه ساله دخـترت آخر            شـده بــاغ نــیــلــوفــر

ابـتـا یــا حـسـیــن جــان، ابـتـا یــا حـسـیــن جــان (۲)

**********************************

سپر شده بابا، همیشه خواهر تو            به وقت سیلی ها، برای دختر تو

خجـالـت می‌کـشـم از عـمـه ای پـدر جـانم

نخـواه از من، که بعـد از تو دگر نـمی‌مانم

بـحـمـدالـه شـده پـایـان            برای من شب هجـران

ابـتـا یــا حـسـیــن جــان، ابـتـا یــا حـسـیــن جــان (۲)

************طفلان حضرت زینب **************

ای همۀ هستم، که عاشقت هستم            قـسم به فـاطمه، رد نکـنی دستم

قـسـم بر مـادرش زهـرا گـره گـشـا بـاشـد

وداع مـا هـمـیـن جـا بـیـن خـیـمـه‌هـا باشد

نبـیـنم بی‌کس و بی‌یـار            شـدی در بـیـن اغـیـار

اخ الـمظـلـوم حـسین جان، اخ الـمظـلـوم حـسین جان(۲)

**********************************

یلان جعفر وقت آبروداری است            دگر همه رفتند، نوبت غمخواری است

اگـر هـم نـوبــتـی بـاشـد نـوبـت مــا بـاشـد

یـقـیـن حـرف نـه از دایی جـواب مـا باشد

خـجـل نـگـردد بـرادر            به پیش چشمان خواهر

اخ الـمظـلـوم حـسین جان، اخ الـمظـلـوم حـسین جان(۲)

************عبدالله بن الحسن **************

نمانده است بی‌یار، هنوز ثارالله            بـرای یـاری تـو، آمـده عــبـدالله

نـبـیـنم که فـتـادی بـیـن تـیـغ و خـنـجـرهـا

عـمـو از کـودکی بـودی بـرای مـن بــابــا

فـدای تو هـسـتـم عـمو            به عشق تو مستم عمو

عـمـو حـسین جـانم عـمو، عـمـو حـسین جـانم عـمو(۲)

**********************************

دو چشم خود وا کن، ای گل پرپر من            گرفته است مقتل، بوی برادر من

مگر نـسپـرده‌ام دستـت به دست عمه جان

بـمـیـرم کـه شـده دستت ز پـوست آویـزان

عـزیـز قـلب ثــار الـلـه            ای گـل پـرپـر عـبـدالله

عـمـو حـسین جـانم عـمو، عـمـو حـسین جـانم عـمو(۲)

************ قاسم بن الحسن **************

عموحسین عشقت، شد احلی من عسل            هم اکنون یاریت، بود خیرالعمل

مـنـی کـه بـعـد بـابــا دل فـقـط بـه تـو دادم

ز بـعـد از رفـتـن اکـبر پُـر از غـم و دردم

شـده عـازم بـه مـیـدان            مـیـوۀ قـلب حسن جان

حـسن جـانم حـسن جـان، حـسن جـانم حـسن جـان (۲)

**********************************

مقابل دشمن، بدون جوشن چرا؟            مگـر نـدیـدی اکـبرم شد اکـبرها

از آن ترسم عـزیـز من شبـیـه اکـبر شوی

به زیـر سُـم مـرکـب هـا لالـۀ پـرپـر شـوی

گـرفـته بـوی حسن را            تــمــام دشـت کــربــلا

حـسن جـانم حـسن جـان، حـسن جـانم حـسن جـان (۲)

************حضرت علی اصغر **************

لا لایی اصغر من، چرا نمی‌خوابی            نداره شیر مادر، نکن تو بی‌تابی

مکـن شرمـنـدۀ خود که نـداره شـیـر مـادر

به قـبـلم آتشی است با این تلظی‌ات اصغـر

گـل نـشـکـفـتـه پـرپـر            لالا لالا، عـلی اصغـر

لالایــی اصـــغـــر مــن، لالایــی اصـــغـــر مــن (۲)

**********************************

عطش عطش باشد، نوای اهل حرم            کمی صبوری کن، کمی دگر پسرم

کمی صبر کن عـمو رفـته بـرایت آب آرد

بــرای الـعــطــش هـای حــرم جــواب آرد

خجل از روی رباب است            مشک عم خالی زآب است

لالایــی اصـــغـــر مــن، لالایــی اصـــغـــر مــن (۲)

**********************************

گریه نکن بابا، که حرمله اینجاست            و نوع تیرهایش، زبان زد دنیاست

سه شعـبـه با گـلـوی تو چه سنخـیـت دارد

صـدای گـریـه‌ات دیـگـر چـــرا نـمــی‌آیــد

گـل نـشـکـفـتـه پـرپـر            لالا لالا، عـلی اصغـر

لالایــی اصـــغـــر مــن، لالایــی اصـــغـــر مــن (۲)

************حضرت علی اکبر **************

عازم مـیدان شد، پیـمـبر کـربلا            ذکر تـمام حـرم، شده خـدایا خدا

عـلـی از بهر دیـدار خـدا چو مجنون ترین

وبابایش پُر از دلشوره است و دلخون ترین

پـیـمـبـر کرب و بلایی            جــوان اربــاً اربــایـی

عـــلــیِّ اکـــبــــرم وای، عـــلـــیِّ اکـــبــــرم وای (۲)

**********************************

ببین پدر افـتاد، وقـتی که افتادی            بعد تو دشمن غرق خنده و شادی

کـنـارت عــمـه‌ات آمـد بـلـنـد شـو ای بـابـا

چه پـاشیـده شدی اکـبر به کـل این صحـرا

پـیـمـبـر کرب و بلایی            جــوان اربــاً اربــایـی

عـــلــیِّ اکـــبــــرم وای، عـــلـــیِّ اکـــبــــرم وای (۲)

************حضرت عباس **************

صدای العطش، زخیمه‌ها برخواست            همره این ناله، عموی ما برخواست

به دست مشک و به سر شوق زیارت زهراست

خبرها می‌رسد بر ما که علقـمه غوغاست

شـده فـضـای عـلـقـمـه            پُـر از عـطـر فـاطـمـه

ابــوفـاضـل یـا عــبــاس، ابــوفـاضـل یـا عــبــاس (۲)

**********************************

نوای ادرک اخا، شنـیده شد بابا            به ناگهان دیـدم، خـمـیده شد بابا

کـنـارت آمـده گـم کـرده دست و پایـش را

چگونه تیـر کـشد بیرون ز جسمت ای سقا

عـمـوی مـثـل مــاهــم            ز داغــت پُــر ز آهــم

ابــوفـاضـل یـا عــبــاس، ابــوفـاضـل یـا عــبــاس (۲)

**********************************

عـمـود خـیمۀ، عـمو کشیده شده            بساط حرمت ها، دگر چـیده شده

پس از تو قـسـمـت اهـل حـرم اسـارت شد

به دور از چشم تو بر ما چقدر جسارت شد

ز بـعـد از تـو بـــرادر            اسیـری رفـته خـواهـر

ابــوفـاضـل یـا عــبــاس، ابــوفـاضـل یـا عــبــاس (۲)

************وداع سیدالشهدا **************

کمی آهـسته برو، تو ای برادر من            وصیـتی کرده، مدیـنه مـادر من

بـپـوشـم بر تـنـت پـیـراهـنی به جای کـفـن

ببوسم جای مادر روی چون نکوی تو من

کـمـی آهـسـتــه بـرادر            نظـر بـنـما به خـواهـر

اخ الـمظـلـوم حـسین جان، اخ الـمظـلـوم حـسین جان(۲)

**********************************

ای شه بی‌لشگـر، خدا نگهدارت            قـرار ما کوفـه، به نـیزه دیدارت

به اشـک دیـده پـاشیـدم به پشت سـرت آب

حـرم افـتاده است با رفـتن تـو در الـتهـاب

به پیش چشمم در گودال            نبـینمت بی‌پر و بی‌بال

اخ الـمظـلـوم حـسین جان، اخ الـمظـلـوم حـسین جان(۲)

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل عدم رعایت قافیه و یا وزن شعر که رکن اصلی شعر است تغییر داده و اصلاح شد

بـه پا کن خـیـمـه‌ام را در کـنـار ثـارالـله            خودت هم لحظه‌ای دورتر نشو ز پیش ما

عـزیـز قـلب مـجـتـبـی            ای گـل پـرپـر عـبـدالله

علی ممسوس فی ذات اله است و مجنون ترین            وبابایش پُر از دلشوره است و دلخون ترین

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن « تحریفی بودن» و مغایرت با روایت های معتبر تغییر داده و اصلاح شد، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کنید

بـبـیـن که از پـدر بـهـر تو نـامـه آوردم            ز بـعد از رفـتن اکـبر پُر از غم و دردم

کـنارت آمده گـم کرده دست و پایش را            چگونه تیر کشد بیرون ز چشمت ای سقا

بـپوشم بر تـنت پـیراهـنی به جای کـفـن            ببوسم جای مادر حنجر و گـلوی تو من

ابیات زیر در تمام سایت ها « تا جائیکه ما بررسی کردیم» بصورت زیر آمده است که احتمالا اعلاط تایپی است و موجب بر هم خوردن وزن، آهنگ و معنای شعر شده است، لذا جهت رفع نقص اصلاح گردید

عموحسین عشق، شد احلی من عسل            هم اکنون یاریت، بود خیرالعمل

لا لایی اصغر، چرا نمی‌خوابی            نـداره شیـر مـادر، نکن بی‌تابی

مکـن شـرمـنـدۀ که نـداره شـیـر مادر            به قبلم آتشی است با این تلظی‌ات اصغر

کمی آهـسته بـرو، ای برادر من            وصیـتی کرده، مدیـنه مـادر من

شه بی‌لـشگـر، خـدا نگهدارت            قـرار ما کوفـه، به نـیزه دیدارت

به اشـک دیـده پـاشـیــدم بـه سـرت آب            حرم افتاده است با رفـتن تو در التهاب

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

این تو این دشمن، بدون جوشن چرا؟            مگـر نـدیـدی اکـبرم شد اکـبرها

بونه نگیر بابا، که حرمله اینجاست            و نوع تیرهایش، زبان زد دنیاست

ذکر سینه زنی دهۀ اول محرم ( ۱۰ شب)

شاعر : رسول میثمی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک  

ماه حزن و غم و اشک و زاری رسیده            فاطمه شد از این غصه قـامت خـمیده

می‌زند به سینه و سر فـاطمه            خون شده دل خلق عـالم همه


آه، ز کـعـبـه رسـیـده نـوایـی            مــاه زهــرا شـده کــربـلایـی

 آه و واویـلـتا ای حسین جان

***********************

شد محرم بود عرش رحمان سیه پوش            می‌رسد دم به دم ناله و نوحه بر گوش

یا حـسین شده ذکـر لـبهای ما            روضه‌اش بسوزاند دلهای ما

آه، بـریـزد ز چـشـمـم سـتاره            دل، شده از غـمش پُر شراره

 آه و واویـلـتا ای حسین جان

************مسلم ابن عقیل**************

مـسـلـمم مـن نـدارم به کـوفـه پـنـاهـی            جـز نـم اشـک و آهـم نـدارم سـپـاهـی

گـشته‌ام اسیر جهل و سلـسلـه            دائـما بود بر لب این زمـزمه

آه، به کوفه میا ای حسین جان            آه، شکسته شده عهد و پـیمان

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

دست بـسته، لـب تـشنـه گـشـتم فـدایت            ای حسین جان بود هستی‌ام خاک پایت

می‌دهم سلامـی با قلب حزین            برتو و عزیزانت ای بی‌قرین

در، ره تـو جـدا شـد سـر من            جـان، فـدای تو ای دلـبـر من

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

************حر بن ریاحی **************

رو سـیـاهـم مـنـم حــر در مـانــدۀ تـو            بـگـذر از مـن شـدم سـائـل خــانـۀ تـو

بسته‌ام به رویت راه ای مقتدا            بگـذر از گناهم ای خون خدا

من، پشیـمانم و سر به زیـرم            آمــدم، تـا بــرایـت بــمــیــرم

 ای عزیز خدا ای حسین جان

***********************

غـصه دارم شـکـسـتـم دل خـواهـر تو            وای من گـر نـبـخـشـد مـرا مــادر تـو

آمــدم فــدایـی اصـغــر شــوم            بهر تو دهم جان و بی‌سر شوم

تا، نـصیـبم شود این سعـادت            بـا، سـعـادت روم تـا شهـادت

 ای عزیز خدا ای حسین جان

************حضرت رقیه **************

بـر تن من بـود ای پـدر جـان نـشـانـه            از طـنـاب و رد کـعـب نـی، تـازیـانـه

گویمت تو را از ظلم کوفیان            بعـد تو شده کـارم آه و فغـان

آه، ببین گوشه معجرم سوخت            آه، ببین بی‌تو بال و پرم سوخت

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

شام هجرانت ای جان، من از پا فتادم            مــادر تــو در آن دم رسـیــده بـه دادم

زد صـدا الا ای نـور دیــده‌ام            دخترم ببین من هم غـمدیده‌ام

آه، که خاری به پـایم نـشسته            آه، زمین خورده‌ام دست بسته

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

جـان بـابـا بـبــر دخــتـرت را شـبـانـه            خـسـتـه‌ام من بـرای تو گـیـرم بـهـانـه

روی من چو روی زهرا شد کبود            پـاسخ نگـاه من سـیـلی نـبـود

آه، ببـین صورتم گـشته نـیلی            رویم، آزرده از ضرب سیلی

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

************طفلان حضرت زینب **************

زیـنـبـم مـن کـه دارم بـرایـت فــدایـی            ای حسین جان نبـیـنم به غـم مبـتلایی

بـسته شد دلـم بر تار موی تو            تا ابـد مـنـم سـربـاز کـوی تو

آه، مکن رد دو طفلان من را            در، رهت می‌دهند جان و تن را

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

خـون دل شـد بـرایـت ز دیــده روانـه            این دو گـل را برای تو کـردم نـشـانـه

هدیه بر تو باشد این دو گوهرم            یا اخا سفـارش کرده شوهـرم

هـدیۀ من برایت هـمـین است            داغ دو دلـبـر نـازنـیـن اسـت

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

************عبدالله بن الحسن **************

سـوی مـیـدان دویــدم فـدای تـو گـردم            ای عـمـو جان بدون تو من بر نگـردم

داغ تو زده آتـش بر جـان من            عشق تو بود دین و ایمان من

آه، در آغـوش تو جان سپارم            بیش از این تاب دوری ندارم

 ای عموی غریبم حسین جان

***********************

مــن یـتــیــم غـریـب امــام غــریــبــم            غـصه و غـم شد از زندگـانی نصیـبـم

درد ایـن یـتـیــمـی نـدارد دوا            تا سرم شود همچون اصغر جدا

ای، عـمو ای امـیـد و مـرادم            وقـت رفـتن بـرس تو به دادم

 ای عموی غریبم حسین جان

************ قاسم ابن الحسن **************

از حرم رو سوی قـتـلگـه کـرده‌ام من            قاسـمـم جـان سپرد و نگه کـرده‌ام من

دست و پا تو کمتر زن پیش عمو            ناله‌هـا زدم پیـش چـشـم عـدو

تا، فـلـک رفـتـه آه از نـهـادم            تــشـنـه بــودی و آبـت نـدادم

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

پـاره پـاره شـده مـصـحـف پـیـکـر تو            مـانـده در زیــر پـا شــاخـۀ پـرپـر تـو

شد زره برای تو یک پیرهن            پاره شد تنت همچون قلب حسن

تیغ کـیـنه به رویت کـشـیـدند            پهـلویت را به نـیـزه دریـدنـد

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

************حضرت علی اصغر **************

روی دست پـدر می‌روم سوی مـیدان            می‌دهـم در ره دین حق هدیه این جان

می‌شـوم فـدای شـاه عـالـمـین            اصغرم گل باغ زهـرا حسین

ذبـح شـشـمــاهـۀ پـرپـرم مـن            صـیـد دام بــلا اصـغـرم مـن

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

حـرمـلـه بـا سه شـعـبـه گـلـویم دریـده            ذبح عطشان چو من در جهان کس ندیده

با چه رو پدر آید سوی حـرم            مادرم نـبـیـند خـون حـنـجـرم

آه، از این غـربت بـیـکـرانـه            بـر، گـلـویم عـدو زد نـشـانـه

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

************حضرت علی اکبر**************

اربــاً اربــا شــده پـیــکــر نـازنـیـنـت            گـشـته بـابـا عــزادار خـون جـبـیـنـت

خیز و بین که دشمن شادم اکبرم            نـاله‌ها کند بهـر تو خـواهـرم

آه، حرم شد پُر از شور و غوغا            از، غـم و شیـون دخت زهرا

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

گو چـگـونه تـنـت را به خـیـمه بـیارم            ای عـلـی جـان دگر قـوتـی من نـدارم

لحظه‌ای بخوان بابا من را علی            تا شود دلم از صوتت منجلی

آه، بـرایـم نــمــانـده تــوانــی            بعـد تو وای از این زندگـانی

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

************حضرت عباس **************

تـا کـنـارت رسـیــدم بــرادر خـمـیــده            دیـده‌ام پـیکـرت را که در خون تپـیده

جـان دهی کـنار نهـر علـقـمه            می‌دهد مـزارت بـوی فـاطمه

آه، جـدا شد دو دستـت بـرادر            غرق خون شد همه سینه و سر

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

***********************

یارب این قوم همه هست من را گرفتند            میر و سردار بی‌دست من را گرفـتـند

کودکان به دیدارت دل بسته‌اند            منـتظر به راه تو بنـشـسته‌اند

آه، بـدون تـو بـی‌لـشـگرم من            آه، که تـنـهـا و بـی‌یـاورم من

 آه و واویـلــتـا از غــریــبـی

************روز عاشورا **************

من به دنـبـال تـو مـی‌دوم یـابن زهـرا            ای حسین جان ز تو خواهشی دارم آقا

مـادرم وصیـت کـرده یا اخـا            جای او ببوسم من روی تو را

بـی‌بــرادر شـوم مـن دوبـاره            یا حسین اشک من کن نظاره

 آه و واویـلـتا ای حسین جان

***********************

تـا بـه مـقــتـل کــنـار تـن تـو رسـیـدم            نــالـه از دل زدم جـامــه‌ام را دریــدم

جان دهم زداغت ای صد پاره تن            گو چرا نداری کهـنه پیرهـن

آه، که زخم دلت را نمک زد            آه، عدو زیـنـبت را کـتک زد

 آه و واویــلــتـا از اسـیــری

: امتیاز
نقد و بررسی

با توجه به مستند نبودن و تحریفی بودن قصۀ افتادن از ناقه در بین راه و گم شدن و .... بیت زیر تغییر داده شد، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه فرمائید.

بیـن صحـرا شـبـی من ز نـاقـه فـتـادم            مــادر تــو در آن دم رسـیــده بـه دادم

مـادرم وصیـت کـرده یا اخـا            بوسه بر گلویت ای خون خدا

ابیات زیر به دلیل ایرادات محتوایی و معنایی تغییر داده شد

ای، عـمو ای مـرید و مـرادم            وقـت رفـتن بـرس تو به دادم

آه، حرم شد پر از شور و غوغا            از، غــم و شــیــون اُمّ لــیــلا

ذکر سینه زنی دهه محرم ( 9 شب )

شاعر : محسن طالبی پور نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

مـا بـرای حسینـیم، نوکـرای حـسیـنـیم            عـمـریه زیـر دین کـربـلای حـسیـنـیـم

کربلا عرش اعلای دنیاست            کـربـلا قـبلۀ سیـنه زنهاست


کـربـلا قـطعه ای از بهشتِ            کـربـلا خانــۀ آخـر مـاست

مـا گـرفـتار و دلـداه های حـبـیـبـیـم

ما همه گریه کن های شیب الخضیبیم

آه بـرا دیـدن کـربـلا بـی شکــیـبـیـم

یـا حـسـیـن مـا مـبــتـلایـیـم            عــاشــقــای کــربـــلایــیــم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

ای که شور آفـرینی، ذکر اهـل یـقـینی            جان زهـرا بیا و، ما رو کن اربعـینی

ما بـدون تو چـیـزی نداریم            تا که روز قـیـامت بـیـاریـم

هرچه داریم حسین از تو داریم            ما بهشت و ز لطف تو داریم

تـو هــمـه آبـروی گـدا هـسـتـی آقـا

تـو امـیـر دل شیعـه ها هـسـتـی آقـا

تو شـهـنـشـاه کـربـبـلا هـسـتـی آقـا

ذوب در ذات خـــــدایــــی            ای امــیـــر کــربـــلایــــی

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

********************* طلیعۀ ماه محرم *********************

فصل غم آمد از راه دم به دم می کشیم آه            روزیمان کرده زهرا نوکری توی این ماه

حال و روز زمین غصه داره            سفـرۀ روضه پهـنِ دوبـاره

جبرئیل امین روی پرهاش            پیرهـن مشکـیمان و میـاره

آه بـازم قـصـۀ گــریـه دار مـحــرم

آه غـم و غـربـت بـی شـمـار محـرم

آه بـازم روضـه های نـگـار محـرم

آمـــــده مــــــاه مــــحـــرم             نــــالــــه و آه مــــحـــــرم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

اشکهامان دانه دانه می چکه روی گونه            گـریـۀ بر غـم تـو، شـرط ایـمـانـمـونه

عشـقمان گریه توی عزاتِ            دیــدن صـورت نــوکــراتِ

شوقـمان تو شبهـای محـرم            خوردن چاییِّ روضه هـاتِ

ما اسیـر و گـرفـتار زلف تو هستیم

ما دخـیـل گـدایی به لطف تو بستـیم

ما به شوق نگاهت تو روضه نشستیم

عـاشــق تو جـان که مـیـده            بـــا ولای تـــو شــهـــیـــده

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************** مسلم بن عقیل علیه السلام ******************

شور طوفانی عشق، نور مهمانی عشق            مسلم بن عقـیل ای، مرد بـارانی عـشق

تـو سـفـیـر کـلام حـسـیـنـی            پیک عـشق و پیام حـسیـنی

ای عـلمدار و داماد حـیـدر            ذوالـفــقـار قـیـام حـسـیـنـی

تو پـرستـوی تنهای چـشم انتظاری

تو گرفـتـار و بی تـاب دیـدار یـاری

آه تـو ســردار بـی ادعـای نـگـاری

مونـس و غـمخـوار ارباب            مــیـــثــم بـــر دار اربـــاب

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

تـیـغ بُـرّان کوفـه، شـیـر غـرّان کوفـه            یک تنه لشگـری تو، بین میـدان کوفه

عـاشق و بی قـرار وصالی            از عـقیلی و حـیدر خصالی

جـلـوۀ هــاشــمـیــونـی آقــا            توی جنگ آوری بی مثالی

ای که حیران رزمت شجاعان کوفه

ای گرفـتـار خـشمت گـریبان کـوفه

آه شکسته به پـای تو پیـمـان کـوفـه

روشـنـیِّ چــشــم حـــیـــدر            خشم تو چون خـشم حـیـدر

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

******************** ورود به کربلا ***********************

بـه عجـب کـربـلایـی، وادی آشـنـایـی            مست بوی تو هستم، سرزمین خـدایی

روی دوش تو بـار امـانـت            تـربـت تـو شـفـا و اجـابـت

صحـنـۀ محـشـر عـاشقـانی            میشه بر پا در اینجا قیامت

آه تو تـفـسـیـر زیبای آیـات عـشـقی

آه تو مُهـر قـبـول عـبـادات عـشـقی

آه تو خاک شهـیدان سـادات عـشقی

کـربــلا ای خــاک زهـــرا            ســرزمــیـن پــاک زهـــرا

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

تـیـر دلبـر رها شد، نـیـنـوا نـیـنـوا شـد            از قـدم های زینب، تـربتـش کیـمیا شد

موج غیرت به ساحل رسیده            لشگری از ملک صف کشیده

کربلا از سر شور و مستی            پـیـش آقـا گـریـبـان دریــده

آه زمین و زمـان مات روی حسینِ

آه نفس ها پُر از عطر و بوی حسینِ

آه می عـاشـقی در سـبـوی حـسـیـنِ

نــور یـاسـیـن پــور طـاهـا            خیمه زد در دشت و صحرا

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

**************** حضرت رقیه سلام الله علیها ******************

دخــتـر شــاه دیــنـم، زادۀ بــهـتـریـنـم            مثل زینب غـیـورم، من غرور آفـرینم

من قـناریِّ در شور و شینم            من بـرای پـدر نـور عـیـنـم

مـاه تـابـان شـب هـای بـابـا            باب حاجات و باب الحسینم

من نفس های محـزون خـون خدایم

من که زهـرای بی تاب دشت بـلایم

آه شده کـنـج ویـرانـه کـرب و بلایم

مـن پـــنــاه عـــالــمــیــنـــم            آخــریـن حـرف حـســیـنــم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

من که زهـرا مرامم، تحت امـر امامم            حیدری مذهب هستم، فاتح شهر شامم

خـطبـۀ گریه ام آتـشـیـن بود            حرف اشکم فقط حرف دین بود

اسـتــواری مـن پــای بــابـا            کار ایمان و صبر و یقین بود

آه مـنـم از تـبـار شـهـیـدان عـاشـق

آه گـل یـاسم اما شدم چون شـقـایـق

آه شــدم کـشـتـۀ راه قــرآن نــاطـق

ســایـــه ای از بـــوتــرابــم            کـــشــتــۀ راه حـــجـــابـــم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************** حضرت قاسم علیه السلام ******************

مجـتبـایـیِّ شیـدا، قـامتـت سـرو رعـنا            توی رگهات همیشه جاریه خون زهرا

وارث هـیـبت مـرتـضـایـی            جـلـوۀ عـصمت مجـتـبـایی

بس که شیـرینی و دلربایی            فـاتـح قـلـب خـون خــدایـی

تو که سیـراب جام می ناب عـشقی

تو سرانجـام زیبا و جذاب عـشـقـی

تو نگینی در انگشت ارباب عـشقی

تــو بــهـــار کـــربـــلایـــی            یـــادگــار مـــجـــتـــبــایــی

تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی

****************************************

مرد این جاده هایی، ساده و بی ریـایی            هم حسن هم حـسیـنی، قـاسم کـربلایی

مثـل عـباسی تو در نجابت            حیدر دیگه ای تو شجاعت

بعد تو هر کسی گیر عشقِ            از تو می گیرد اذن شهادت

آه صدای تو رو می شنـاسند گـداها

آه چقدر مثل بابا شدی یابن الـزهرا

آه به لبخـندت آرام میـشه کـل دنـیا

فــکــر امـــداد حــسـیــنــی            شـاخ شـمــشـاد حــســیـنـی

تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی

**************** حضرت علی اصغر علیه السلام ****************

ای سلیـمان ارباب جـان جانان ارباب            می درخشی علی جان روی دستان ارباب

ما کویریم و دریا تو هستی            قـوت قـلب زهـرا تو هستی

حضرت نور و باب الحوائج            ذکـر سـقـای بابا تو هـستی

تـو دعـای قـنـوت نـمـاز حـسـیـنـی

تو نفس های راز و نـیـاز حـسـیـنی

آه تو رزمـنـدۀ سـر فـراز حـسـیـنی

الــدخـیــل ای مــاه اربــاب            ای شـــکـــوه راه اربــــاب

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

****************************************

شور شیرین عشقم فجر و یاسین عشقم            سـورۀ کـوثـرم من، حامی دین عـشقـم

زمــزم کـعـبـۀ کــربــلایــم            حاجـی کـوچک این منـایـم

از تـمام صفـاتـم همیـن بس            من عـلی اصغـر مـرتضایم

من اسـیـر غـم سـرور این جـهـانـم

مـن گــل پــرپــر شـــاه آزادگــانــم

مــن فـــدایــیِّ راه امـــام زمـــانـــم

پـــای پــیــمــان الــســـتـــم            حـیـدر شش مـاهـه هـسـتـم

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

**************** حضرت علی اکبر علیه السلام *****************

آیـۀ هــل اتـایـی، یــوسـف کــربـلایـی            تار و پود حـسیـنی، ای جـوان خـدایی

ای تـجــلــیِّ انــوار قـــرآن            قـلـۀ صبر و ایثـار و ایـمان

نام حـیـدر بـرازنـدۀ تـسـت            ای علی اکبر سر به داران

تـو قـــرار دل خــاتــم انــبــیــایــی

تـو تـجــلــی ذات رســول خــدایـی

تو عـقـیـق یـمـانـیِّ کـرب و بـلایـی

جـمـلـه حـیـران تو هـسـتـیم            مـا مـسـلـمـان تـو هـسـتـیـم

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

****************************************

ای پیـمبـر شمائل، ای حسیـنی فضائل            در مـقــام امـامـی، بـا هــزاران دلائـل

خـنــدۀ تــو بـهــار حـسـیـنِ            روی تـو مستـجـار حـسیـنِ

قلب عـالـم همه بی قـرارت            قـلـب تـو بـی قـرار حـسیـنِ

تو تـمـنـای شـیـدای لـیـلایـی اکـبـر

تو جـواب دعـاهای زهـرایـی اکـبر

تو هـمه دلخـوشی های بابایی اکـبر

سـربـلـنـد و سـر به زیـری            مـثـل حـیــدر بـی نـظـیـری

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

***************** حضرت عباس علیه السلام ******************

مرد دریا اباالفضل، عبد شیدا اباالفضل            عـشـق اهل زمیـن و آسمانها اباافضل

هرکجا که توباشی صفا هست            عشق تو تو تموم دلا هست

بـردن نام تو یا ابـا الـفـضل            تو گرفـتاریا فی البـداهست

ای امـیـد دل نـا امـیـدا ابـا الـفـضـل

ای هـمـه آرزوی شهـیـدا ابا لفـضل

ای یـل لـشگـر آل طاهـا اباالـفـضل

تــو پــنـــاه عــالــمــیـــنـی            کـاشـف الـکـرب حـسـیـنـی

یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل

****************************************

ای علمدار محبوب سر به زیری و محجوب            پیش خشم نگاهت، دشمنان تو مغـلوب

وارث صاحب ذوالـفـقـاری            تـوی اوج بـلا دیـن مـداری

تو همانی کـه وقـتی امامت            بی قراره تـو هم بی قراری

آه تو سقای صحرای لب تشنه هایی

آه قـمــر زاده و مــاه آل عــبــایــی

آه شـهـیـد وفـای بـه عــهـد خـدایـی

ذکـر مــولا یـا ابـاالـفـضـل            عـشق زهـرا یا ابـاالـفـضل

یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل

: امتیاز

ذکر سینه زنی دهه محرم ( ۱۲ شب )

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

ای کـریم کـریما حـسین جـان            لالۀ سـرخ زهـرا حسیـن جان

ما هـمه سـائـل کوی عـشـقـیم            فَـتَصَـدّق عَـلَـیـنـا حسین جـان


ای رکـن ایـمـان ما ** ای دیـن و قـرآن ما ** ای بهـتـر از جـان ما

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

چِـشـمـم از مــاتـم تـو پُـر آبِ            درد من از غـمـت بی حـسابِ

صــدقــه بــر گــداهــا ثــوابِ            تـحـت قُــبّـت دعـا مـستـجـابِ

آه، یا حسین یا مـولا ** آه، ذکر عـرش اعـلی ** آه، کـربلا کـربـلا

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************** مسلم بن عقیل علیه السلام ************

ای گـل یاس و ریحـان زهـرا            یـوسف مـلـک کـنـعـان زهـرا

کوفیان جمله در فکر جـنگـند            ره عوض کن شها جان زهرا

آه کوفه غـرق ننگِ ** آه کـارشان نیـرنگِ ** آه رزق زیـنب سنگِ

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

بـــر لـــبــم آه ســـرد ولایــت            قــلـب مــن کــوه درد ولایـت

رهـبـرا کن نظـر بر سفـیـرت            کـه شـده کـوچـه گـرد ولایـت

آه از غـمت بشکستم ** آه از سبویت مستم ** آه سر به دارت هستم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

**************** ورود به کربلا *****************

مـوسـم مـحــشـر نـیــنــوا شـد            قـلـب زینب به غـم مبـتـلا شد

خـیـمـه اشک زهـرا به پـا شد            قـــافـــلــه وارد کــربــلا شــد

آه با دو دست سـقـا ** آه خـیـمه ها شد بر پـا ** آه نـالـه دارد زهـرا

آه ای غـــریـب مــادر، آه ای غـــریـب مــادر، آه ای غـــریـب مــادر

*******************************************

 نـاله دارد فـلک تـا به محشر            از غـریـبـی فـرزنــد حــیــدر

دخت زهرا به محـمل نـشسته            گرد او عـون و عباس و اکـبر

آه ای امـان از آن دم ** آه از هـجـوم مـاتـم ** آه زیـنب و نـامحـرم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************ حضرت رقیه سلام الله علیها ************

گشته ویـرانه امشب چـراغان            شد خـرابه پر از عِطـر جانان

در کـف عــمـه آیـیـنـه قــرآن            مـاه مـن آمــده کــنـج ویــران

آه لالـه گـون حـنجـرم ** آه ای دل و دلـبـرم ** آه یـار بـی پـیـکـرم

یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

دل به عشق تو گردیده زنجیر            مـونـسـم نـالـه و آه شـبـگـیــر

هستم از زندگی ای پدر سیـر            کـربـلا تـا خـرابـه شـدم پـیــر

آه ای پدر افسردم ** آه همچو گل پژمردم ** آه بسکه سیلی خوردم

یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم (۲)

************* طفلان زینب سلام الله علیها ************

مـا دو رزمـنـدۀ راه عـشـقـیـم            فـانـی و والــهِ مــاه عـشـقــیـم

هــر دو ســربــاز راهِ ولایـت            هـر دو دلــدادۀ شـاه عـشـقـیـم

آه هـر دو جـان بـر لـبـیـم ** آه یـاور مـکـتـبـیـم ** آه لالـۀ زیـنـبـیـم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

گـفـتـه مـادر شویـم نـوکـر تو            کـه بـمـانــیـم فـقــط یــاور تـو

داده بر ما شب سرخ عـاشور            درس جنگ آوری خـواهر تو

آه ای غـریب و تنها ** آه بـده یـابن الـزهـرا ** آه اذن مـیـدان ما را

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************* عبدالله بن الحسن علیه السلام ************

درد تو آتـشـی شـد بـه سـیـنـه            آخـرِ کـار عـاشــق هـمــیــنـه

شـده آغــوش تـو قــتــلــگـــاهِ            یـــادگــار غــریـب مــدیــنـــه

آه منکه عـبـداللـهـم ** آه در مثـل چـون مـاهـم ** آه یـار ثـارالـلـهـم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

بـر عـمــو بـوده ام نــور دیــده            قـامت صبـر من شـد خـمـیـده

شـد بـه راه دفـــاع از ولایـت            دست من چون ابوالفضل بریده

آه عـاشـق بی دستـم ** آه با شهـادت مـستـم ** آه کـربـلایـی هـستـم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************** حضرت قاسم علیه السلام ************

نـوجـوانِ حـسـیـن، یـار دلدار            ای بــسـیـجـیِّ مـیــدان ایـثـار

قـاسـم ابن الحـسن، جـان عمه            ای نـبـردت شـبـیـه عـلـمــدار

آه ای عـقــیــق یــمـن ** آه ای گــل یــاسـمـن ** آه یـادگــار حـسـن

یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن(۲)

*******************************************

داغـت آتـش زنـد بـر خـیـامـم            ای رُخـت قـرص ماه تـمـامـم

پا مـکـش بر زمین تا نـگـردم            مـن خـجـالـت زده از امــامـم

ای عـاشـق دیریـنـه ** ای صیـد دام کـیـنـه ** آه ای شکـسـته سیـنه

یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن(۲)

************ حضرت علی اصغر علیه السلام **********

من کـیَـم؟ نـور چـشــم ربـابـم            شـد عـروجـم از آغـوش بـابـم

شـدّت تــشـنـگـی بـرده تــابـم            غــنچـۀ سرخِ نــاخــورده آبــم

وای، تیر و این خنجرم ** شد، غرقِ خون پیکرم ** وای، از دل مادرم

آه یـا عـلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عــلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عـلـیِّ اصـغــر(۲)

*******************************************

ای فــدایِ رخِ حــق پــرسـتـت           چهـرۀ خـونی و پُر شکـستـت

کو عـمـو تا ببـیـنـد که اینسان            دست و پا میـزنم روی دستت

خون،می زند فوّاره ** از،حنجر شیر خواره ** شد،حلقِ من صد پاره

آه یـا عـلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عــلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عـلـیِّ اصـغــر(۲)

************ حضرت علی اکبر علیه السلام ***********

صیـد اعـدا شـدی ای عـزیـزم            همچو گل وا شدی ای عزیزم

بسکه خوردی تو شمشیر و نیزه            اِربـاً اِربـاً شـدی ای عــزیـزم

آه، لالـۀ پـرپــرم ** آه، شـبـه پـیـغــمــبـرم ** آه، ای عــلـی اکـبــرم

یـا ولـدی یا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

بی حـد است کـیـنـۀ دشـمن تـو            بـه گـواهـیِ ایـن جــوشـن تـو

اُمّ لـیــلا الـــهـــی نــبــیـــنـــد            که شـده قـطـعـه قـطـعه تن تو

آه، نـور چـشم ترم ** آه، غـرق خـون پیکـرم ** آه، ای علی اکـبرم

یـا ولـدی یا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم (۲)

************* حضرت عباس علیه السلام ************

ای عـلـمـدار من یا ابـالـفـضل            میـر و سـالار من یا ابالـفـضل

ای سـپـهـدار من یا ابالـفـضل            یار و غمخوار من یا ابالفضل

در، خون نشسته سقا ** در، علقمه شد غوغا ** از، عطر و بوی زهرا

یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیــرَه (۲)

*******************************************

کرده خون گریه چشمان افلاک            بـر عـلـمـدارِ من بـا دل چـاک

نــالـۀ الـعــطـش در خــیـام و            ساقیِ تشنگان بر روی خـاک

آه، غـرق غـم ربابِ ** در، فکـرِ قدری آبِ ** آه، اصغرش بی تابِ

یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیــرَه (۲)

************** مصائب شب عاشورا ***************

شب عاشور و وقت دعـا بـود            جـلـوه گـر نـور ذات خـدا بود

آخـریـن لـحـظـه هـای وصـالِ            زیـنـب و شـاه کـربـبــلا بــود

آه، رود عصر فـردا ** در، مقـتـل کـربـلا ** سـر، بر روی نـیـزه ها

آه، مکن ای صبح طلوع؛ آه مکن ای صبح طلوع؛ آه، مکن ای صبح طلوع (۲)

*******************************************

خون بگرید ز غم دخت حیدر            کودکان در هراسند و مضطر

امشبی خـفـتـه در بین خـیـمـه            عـلی اصغـر در آغـوش مـادر

آه، شـود عـصر فـردا ** بـر، روی دست بابا ** او، صیـد تـیـر اعـدا

آه، مکن ای صبح طلوع؛ آه مکن ای صبح طلوع؛ آه، مکن ای صبح طلوع (۲)

*************** ظهر عاشورا؛ وداع ***************

آمـده وقـت انــدوه و غـمــهــا            یوسفا می روی سوی صحـرا

الـــوداع ای امــام غــریـــبــم            قـدری آهـستـه تر یـابن زهـرا

با، کام خشک و عطشان ** تو، می روی به میدان ** من، دیدگانم گریان

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

حق نگهـدارت ای جان جانان            من روم بر روی تل حسین جان

تـو بــرای وصــال حــبـیـبـت            می روی سوی مقتل حسین جان

ای، نـور حـیِّ یکـتـا ** ای، کـشتـۀ بـلـقـفا ** تو، می شوی سـر جـدا

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*************** مصائب شام غریبان **************

شـام غـمهـای زیـنـب رسـیـده            اینچـنین غـربـتی کـس نـدیـده

یک طرف کـودکـانِ در آتـش            یک طرف دلبری سر بُـریـده

آه، شام عاشورا شد ** آه، لاله گون صحرا شد ** آه، خون جگر زهرا شد

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

آتـش از خـیـمـه هـا زد زبـانه            دشمنان در جـفـا، وحـشـیـانـه

پـاسـخ غـربـتِ اهل بیت است            سـیـلـی و طـعـنـه و تـازیـانـه

شد، بر بنی فـاطـمـه ** بس، ظلم بی خـاتـمه ** کو، حـیـدرِ علـقـمه

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

: امتیاز
نقد و بررسی

 ابیات زیر به دلیل عدم رعایت قافیه که رکن اصلی شعر است تغییر داده و اصلاح شد

نـالـه دارد فـلـک تـا قـیـامـت            از غـریـبـی فـرزنــد حــیــدر

پـدر مـا مـدیـنـه بـه مـا گـفـت            کـه بـمـانــیـم فـقــط یــاور تـو

غرق در خاک و خونی عزیزم            ای رُخـت قـرص ماه تـمـامـم

ای پـدر جـان شـوم مـن فـدایِ            چهـره خـونی و پر شکـستـت

جـسـم پـاکـت شـده پـاره پـاره            بـه گـواهـیِ ایـن جــوشـن تـو

زیــنـب و نــالــه و دیــده تــو            کودکان در هراسند و مضطر

حق نگهـدارت ای جان زینب            من روم بر روی تل حسین جان

سه، شعبه و خنجرم ** شد، غرقِ خون پیکـرم ** وای، از دل مادرم

ذکر سینه زنی دهه محرم ( ۱۱ شب و به ۴ سبک مختلف )

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

بـاز در شـور و نـوای مـسـلـمـم            خونجگـر بهـر عـزای مـسـلـمـم

مـسـلـم آن اهل غـم و آه حـسـین            دومـیـن قــربـانـی راه حــسـیـن


یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

مـسـلـم آن نــور دل آل عــقــیـل            مــدح او نــور لـبـان جـبــرئـیـل

بـــیــن وادی بــــلا آواره بــــود            نیمه شب در کوچه ها آواره بود

از بصر جز خون دل جاری نکرد            غیر طوعه کس ورا یاری نکرد

شرمگین بود از امامش بالـیقـین            با زبانحال می گـفـت ایـنـچـنـیـن

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

نیست اینجا رنگ و بویی از وفا            ای عـزیـز فـاطـمـه کـوفـه مـیــا

شـور مـاتـم در دلـم افـتـاده است            سنگ ها در دست ها آمـاده است

می خورم غصه در این شهر جفا            بهـر معـجـرهای آل مـصـطـفـی

بر سرت ای یـوسف خیـر الانـام            می خورد سنگ ستم از روی بام

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

****************** ورود به کربلا ******************

بر غـریـبـی مبـتـلا شد کـاروان            وارد کــربـــبــلا شــد کـــاروان

پُــر ســتــاره آســمــان قــافــلــه            آسـمـان هم روضه خوان قـافـله

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

آه ای آلالــــه هــای نـــازنــیــن            « فـادخُـلـوهـا بِـسـلام آمـنـیـن»

الـسـلام ای دلــربــای عـالـمـیـن            زیـنـت دوش پـیـمـبـر یا حـسیـن

قـاسـم و عـبـدالله و جعـفـر سلام            ای ابالفضل ای علی اکـبر سلام

الـسـلام ای دخـتــران بـوتــراب            الـسـلام ای طـفـل زیـبای ربـاب

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

گرچـه با حـال پـریـشـان آمـدیـد            خوش به مهـمـانی جـانـان آمدید

می رسد روزی که گل پرپر شود            بین مـقـتـل شاه دین بی سـر شود

می شـود روزی بـراتـان آشکـار            غرق در خون جسم هفتاد و دو یار

اشک ریز و دلشکـسته می روید            سوی کـوفه دست بسته می روید

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

************* حضرت رقیه سلام الله علیها **************

هـم نـوای اشـک و لالـه شد دلـم            خونجگـر بهـر سه ساله شد دلـم

کودکی اما به مـعـنـا پـیـر عـشق            گریه هایش در عمل تفسیر عشق

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

در خــرابــه شـد سـفـیـر کـربـلا            نـطـق گــویـای امــیــر کــربــلا

در دلش سـوز و نـوای عمه بود            گریه اش چون خطبه های عمه بود

چون دل شب یاد کرد از دلبرش            دلبرش، غم پرورش، تاج سرش

آنـقَــدَر زد نـالــه بـا حــال بـکــا            که خـرابـه شد خـودش کـربـبـلا

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

داد شیطان از کف خود تاب نحس            کلب بوسفیان پرید از خواب نحس

نــانـجــیــبـان حــرامــی آمــدنـد            عـده ای رومـی و شـامـی آمـدنـد

دیـد دخـتر بـزم، بـزم دلبـر است            یک سری در بین طشتی از زر است

تا که سر را دید از جان سیر شد            در همان لحـظه چو عمه پیر شد

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

************* طفلان زینب سلام الله علیها ***************

عطر غربت برد روحم را به عرش            شد سیه پوش دو لاله عرش و فرش

جان عالم زین مصائب بر لب است            خون جگر بر یوسفان زینب است

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

دو یَـلِ جـنـگـی ناب و بی مثـال            شیر دل، اما بسی کم سن و سال

پـیـرو خـط ولایـت هـر دوشـان            تـشنۀ فـیـض شهادت هر دوشان

هر دو سربـاز رشـیـد مکـتـبـنـد            وارث صبـر و وقـار زیـنــبـنــد

اِذن بـگـرفــتـنـد از مـولایـشــان            بـا طـنـیـن ذکـر یـا زهـرایـشـان

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

عـازم میدان شدند از راه عـشق            عاشقـانه گـرم سـوز و آه عـشق

بر غـم دلـبر دل و جـان باخـتـند            سر ز پـا در راه دین نـشناخـتـند

پس نمودند آن دو شیر بی نظیر            جان نثـار حضرت نعـم الامـیـر

گـشت زیـنب مـفـتـخـر نزد ولی            ماند شاه و خجلت از دخت علی

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

************** عبدالله بن الحسن علیه السلام **************

حرف رزم یک یتیم عاشق است            بزم، بـزم یک یتـیـم عاشق است

مــا کـه خــاک درگـه ثـارالّله یـم            مـیـهــمـان ســفــره عــبــدالّله یـم

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

ظهر گـرم تشنگی هم گـشت رد            سبط پـیغـمـبر غـریب و بی مـدد

قاتـل نـامـرد در کـف تـیـغ ننگ            می زنـد بر شیـشـه اسـلام سنگ

دسـت عـبـدالله دسـت عـمّـه بـود            زیـر لب مـرثـیـۀ غـم می سـرود

بـارالـهـا ای به درد من طـبـیـب            هست در مقتل عموی من غریب

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

دست خود را کرد از عـمه جـدا            رفت و در گودال دید آن بی حیا

کـرده قـصـد کـشـتـن مـولای او            هـسـتـی او، دیــن او، دنـیـای او

چون به دلبر کرد احساس خطر            دست خود را کرد مـردانه سپـر

گـفـت یـا اُمــاهُ یــاد یــاس کــرد            اقـتـدا بر حـضـرت عـبـاس کرد

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

************** حضرت قاسم علیه السلام ***************

مــن کــیـــم دلــــداده آل عـــبـــا            خاک پـای قـاسـم بـن الـمجـتـبـی

آن بسیجـی، نوجـوان راه عـشق            چون ابوفاضل به سوز و آه عشق

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

روضه قاسم، نوحه نجمه، دم حسین            هم حسن گوئیم امشب هم حسین

بهر میدان رفتن از راهی شگفت            هر طریقی بود اِذنش را گـرفت

بس حـمـاسه آفـریـد آن نوجـوان            که بُوَد قـاصر زبان از این بیان

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

نـاگـهـان افـتـاد از پـشـت فـرس            گفت عـمو جانم به فـریادم برس

شـاه دین آمد به بالـیـنـش به درد            پاک کرد از صورت او خاک و گرد

دیـد دارد می کـشد پـا بـر زمیـن            گفت ای جـانِ عمو، ای مه جبین

رفته ای در ابر خـون ای آفـتاب            من هم آیم از پی تو، خوش بخواب

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

************* حضرت علی اصغر علیه السلام *************

چون حسین آن کودک عطشان گرفت            در مثل رَحلی شد و قرآن گرفت

دیده شد در چـشم کـل عـالـمـیـن            مـاه پـاره بـر سـر دست حـسیـن

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

کودکی در حُـسن، زیبـاتر ز مـاه            بین خیمه مادرش در سـوز و آه

زنـده بود اما دگـر جـانی نداشت            داغی آخـر بر دل عـالَم گـذاشت

حجت الّه گـفـت بـر فـوج سـپـاه            کِی نموده، طِفـل بی جـانم گـناه؟

ای ستم هاتان شده از حد فـزون            خود بگـیرید و دهـید آبش کـنون

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

ابـن سـعـد بـی حـیــایِ بَــد دِلِــه            ناگـهـان فـریـاد زد بـر حـرمـلـه

بـی حـیا، کن تـیـر از چِـلّه روان            تا بگـیـرد جـان این دو بی امـان

اهـل خـیـمـه همنشین اشک و آه            حجتُ الّه گـرمِ صحـبت با سپـاه

ناگهان تیـری از آن جانب رسید            گوش تا گوش رضیعش را برید

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

************* حضرت علی اکبر علیه السلام **************

بـاز زهــرایـی و عـاشـورایـی ام            مست، از عـطـر گـل لـیـلایـی ام

در تــمــام عــمــر عـبـد دلـبــرم            ســائــل کــوی عــلــیّ اکــبـــرم

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

مـاه لـیـلا، شـمـس تـابـان حـسین            دُرِ زیـبــا و درخــشـان حـسـیـن

جـلـوۀ احـمـد ز رویـش مـنجـلی            بر حـسـیـن بن عـلـی اول عـلـی

رفت میدان گفت آن شـیـر حـرم            سـبــط ثــارالّله، عــلــیّ اکــبــرم

با نبـردش شـور حـق آکـنـده شد            خـاطرات رزم حـیـدر زنـده شد

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

ناگهان در موج خون گفت این کلام            کی عزیز فـاطـمـه بـر تو سـلام

شـاه دیـن آمـد سـر نـعـش پـسـر            دیـد در احـوال او، شـق الـقـمـر

بـا بــلا آمـیـخـت اسـم اکـبــرش            اربـاً اربـا دیــد جــسـم اکـبــرش

جان ثـارُالله در خـون خـفـته بود            او همان جا اشهدش را گفته بود

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

************* حضرت عباس علیه السلام ***************

دم به دم گـوئـیـم بـی حـد و عـدد            یـابن حـیـدر یا ابـوفـاضـل مــدد

الــســلام ای ســاقـــی جــام ولا            ای عــلــمــدار شـهـیــد کــربــلا

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

الـسـلام ای میـر و سـالار حسین            یـارِ غـمـخـوار و وفـادار حـسین

ای وفایت در دو عـالم بی قـرین            سر بـلـنـد از هـمـتـت اُمّ الـبـنـیـن

بوی عطـر یاس، یابن المرتضی            سیـدی عـبـاس، یابن الـمرتـضی

رفـتـه ای مـیـدان کـه آبـی آوری            چـونکه تو سـقـایـی و آب آوری

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

لیک در هنگام برگشت از جـفـا            هر دو دستت گشت از پیکر جدا

بسکه اینان بی حـیـایـنـد و بَـدَنـد            از جـفا تیـری به چـشمانت زدند

ناله داری گوئـیا بر روی خـاک            تـا قـیـامـت یا اخـا ادرک اخـاک

آبِ مشکت ریخت چون روی زمین            شد خجـل از فـاطـمـه اُمّ البـنـیـن

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

*************** مصائب شب عاشورا ******************

می رسید از هر طرف در خیمه ها            بوی عـطـرِ ذکـر و قـرآن و دعا

چون که زینب بست قامت، بر همه            زنــده شـد یــاد نـمــاز فــاطـمــه

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

وَه چه شوری و چه حالی در حرم            مـی گـرفــتــنــدی بـه یــا الله، دَم

گرچه هر کس در دعا بود و نماز            داشت با محبوب خود راز و نیاز

بـود، احــوالاتِ طـفـلـی دیــدنـی            نـالـه هـای غربـتـش بـشـنـیـدنـی

بـارالـهـا من سـه سـالـه دخـتـرم            دخـتـری بـابـایـی و غـم پـرورم

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

تا سحـر امشب به لب دارم دعـا            که مـکـن مـن را ز بـابـایـم جـدا

چونکه اینها شد دعای غـربتـش            شـد بـر آورده رقـیــه حـاجـتـش

راه غـم با یـکـدگـر کـردند طـی            او پـیــاده بـود و بـابـا روی نِـی

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

**************** ظهر عاشورا؛ وداع *****************

بـر دلـم شـور خـدایـی مـی رسـد            بـوی جـانـسوز جـدایـی می رسد

ای فـدای دیـن و مکـتـب الـوداع            ای تـمـام هـسـتِ زیـنـب الـوداع

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

طایرا گر چه رَوی از این چمن            لیک دارم با تو یک جمله سخـن

می رَوی گر از بـرم بـی واهـمه            قـدری آهـسـتـه عـزیـز فـاطـمـه

صبر کن قـرآن بگـیرم بر سرت            جـای مـادر، من ببوسم حنجـرت

آه چـشـم عـاشـقـان خـونـبـار شد            روضـه ام از حـال زارِ یـار شـد

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

من که دل از غـیر دلبـر بَر کَـنَم            خواهم از سوز درون حرفی زنم

کاش آن خواهر نمی زد بوسه ای            کاش بر حنجـر نمی زد بوسه ای

هر چه زد خنجر به حنجر از جفا            سـر نگـردیـد از تن سـرور جـدا

شمر چون آن صحنه در گودال دید            لاجرم از پشت سر، سر را برید

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

**************** مصائب شام غریبان *****************

شـام ماتـم های زینـب شد شروع            تازه عاشورای زینب شد شروع

خیمه ها در آتش و طفلان حزین            خـفـتـه بین خـون یـل اُمّ الـبـنـیـن

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

مـادران بـی پـسر در اضطـراب            خونِ دل جاری ز چشمان رباب

با دلی محزون و چشمی خون فشان            مـی دهـد گـهـوارۀ خـالـی تـکـان

آن طرف تر شرح داغی دیگر است            هرکه را بینی ز ماتم مضطر است

همچو کعبه، دختر زهـرا مطاف            کودکان اطراف زینب در طواف

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

کِی عزیز حـیـدر و زهـرا ببـین            گـوش هـای خـونـی ما را بـبـیـن

عمه جان ای وای ما، ای وای ما            دشـمـنـان بـردنـد زیــورهای مـا

ظـلم ها شد بی کـرانـه عـمه جان            ما کـجـا و تـازیـانـه عـمـه جـان

جسم ثـارالله بی سر غـرق خـون            کاش می شد جان ما از تن برون

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

: امتیاز
نقد و بررسی

اولین شهید کربلا کسی به نام سلیمان است که نامۀ امام را به بصره برد و ابن زیاد قبل از آمدن به کوفه او را به شهادت رساند؛ لذا بیت زیر اصلاح شد

مـسـلـم آن اهل غـم و آه حـسـین            اولـیـن قــربـــانـی راه حــسـیـن

بیت زیر به دلیل مستند نبودن موضوع ارزق شامی و فرزندانش حذف شد

تیغ در کف، بهر قرآن سینه چاک            ازرق شامی و ابنـایش به خـاک

عمه جان ای وای ما، ای وای ما            دشـمـنـان بـردنـد معـجـرهای ما